De Nederlander had ooit een duidelijke geschiedenis. In de Canon van Nederland werden de belangrijkste thema's en punten benoemd, maar wat blijkt? Niet divers genoeg! Wát een drama en een schande! Via de NOS. Huh? Maar Napoleon was toch Italiaans Frans? En tijdens de politionele acties ging het toch over Japan en de lokale Indonesische facties en stammen? Ja dat klopt, beste lezer, maar dat is natuurlijk niet het soort diversiteit waar Van Engelshoven op doelt! Nee, zij heeft het liever over het soort diversiteit waar elke jandoedel die hier geboren is (en dus Nederlander is, want zo werkt dat!) aan kan haken bij 'het grote verhaal' van het Nederlandse volk.
Dit betekent bijvoorbeeld dat we de Marokkanen in de Tweede Wereldoorlog meer moeten belichten (maar natuurlijk niet dat zij duizenden
Italianen verkrachtten toen de Fransen hen 50 uur vrij spel gaven, da's namelijk Franse geschiedenis!). Zo is het ook ineens een probleem dat er maar in drie van de vijftig thema's in de Canon van Nederland, vrouwen voor komen (Aletta Jacobs, Anne Frank en Annie M.G. Schmidt).
Dat Aletta Jacobs symbool staat voor de gehele vrouwenemancipatie, die juist tijdens haar leven op gang kwam (en er daarvóór vrij weinig vrouwelijke figuren een prominente rol in de geschiedenis van Nederland wisten te bemachtigen) doet er niet toe! Geschiedenis moet inclusief zijn, dus hechten we wat bypasses in de hoofdslagader van onze identiteit, zodat iedereen straks écht Nederlander kan zijn! Zo kunnen wij ons straks via de geschiedenisboeken ook een beetje identificeren met Marokko en Turkije, of zo. En zo voelen de Turken en Marokkanen zich natuurlijk ook wat schuldiger voor de VOC, de slavernij en de Holocaust. Wel zo eerlijk.