Derde en laatste peiler Abenomics mag niet falen
De meeste economen kijken nu met een Grumpy cat-gezicht naar Japan.
Hoewel er nog steeds politici zijn die Abenomics in Europa willen implementeren, zijn de meeste economen en andersoortige nadenkende mensen inmiddels een stuk minder optimistisch over Japan. De kortetermijn-effecten van Abenomics zijn weliswaar indrukwekkend, maar het lijkt er niet op dat de resultaten blijvend zullen zijn.
Abenomics bestaat uit drie pijlers: monetaire verruiming, opschroeven van de overheidsuitgaven en ten slotte wat ik gemakzuchtig maar even 'snoeien in regeltjes' noem. De eerste twee pijlers, misschien moet ik zeggen: pijlen, hebben we in actie gezien. Indrukwekkende resultaten, onder andere op de Nikkei-index, die te verwachten waren. Miljarden en miljarden in een dode economie pompen is als een Daewoo Matiz uitrusten met Bentleys oude 6,75 liter V8. Dat ga je merken.
Maar hebben we hier te maken met blijvend resultaat?
Wellicht, maar enkel als het derde en laatste wapen in Abes arsenaal werkt. Hij moet daadwerkelijk het overheidsbeleid aanpassen: dat betekent dat kleine bedrijven gemakkelijker mee moeten kunnen doen, ineffciënte industrieën rustig kunnen sterven, de arbeidsmarkt minder vast komt te zitten en de landbouwsector minder beschermd wordt. De economie moet dynamischer om daadwerkelijk te kunnen concurreren, hoeveel geld Abe ook van plan is over de balk te jagen.
Vergelijk het met een slecht onderhouden motor - om even in automotieve analogieën te blijven: Hoewel de auto eerst nauwelijks liep vanwege weinig brandstof en het gebrek aan een grote beurt, doet de motor het weliswaar beter als er ineens brandstof in overvloed is, maar het blok moet nog steeds gereviseerd worden. Er is geen brandstof die ervoor zorgt dat de motor structureel hersteld. Daarvoor is nog steeds die grote beurt vereist. Abe moet bidden dat zijn derde pijler die broodnodige revisie zal zijn.
Lees ook