Joop-schrijver vergelijkt Baudet met dictator Ceausescu: 'Die hebben we gewoon doodgeschoten!'

Sinds de verkiezingen gaat geen dag voorbij of Thierry Baudet (FVD) wordt bedreigd door één of andere droeftoeter. Dit keer voelde Joop-schrijver Mihai Martoiu Ticu zich geroepen om een plasje zuur over Baudet uit te gieten. Waar kennen we hem van? Onder meer van dreigende taal tegen Wierd Duk en Jenny Douwes die hij 'gaskamers in Dokkum' beloofde. En nu vergelijkt hij Baudet met de Roemeense dictator Ceausescu...

Blijkbaar mag dhr. Ticu van Joop.nl de randjes van het publieke debat opzoeken en denkt hij te mogen bepalen hoe dat debat wordt gevoerd. Zo stelt hij dat 'meningen mogen verschillen tot een bepaalde grens'. De grens zal wel door Ticu zelf worden bepaald:

[caption id="attachment_223243" align="aligncenter" width="384"] Dhr. Ticu in actie op Twitter. Dat hij door de schrijver van dit stuk is geblokkeerd is geen verassing .Bron: Twitter / @martoiu[/caption]

Waarom linkse opiniemakers de laatste tijd gewelddadige taal bezigen richting Baudet lijkt alles te maken te hebben met de 'great awakening' in Nederland sinds de verkiezingen afgelopen maand. En voorafgaand aan de verkiezingen leek het erop dat ze zich nog konden beheersen. Baudet kreeg wel rake klappen, maar meestal op inhoud.

Sinds de uitslagavond van 20 maart zijn alle remmen echter los en zijn de fatsoensnormen nog meer diffuus geworden. Ticu eindigt met de veelzeggende woorden: 'we hebben hem gewoon doodgeschoten' daarmee mogelijk verwijzend naar wat er kan gebeuren 'als je het oneens bent'.

Baudet vergelijken met de communistische dictator Ceasescu? Heel normaal blijkbaar! En met dictatoriale toon de grenzen van het publieke debat definiëren? Dat is iets waar Ticu zijn hand niet voor omdraait.

De Tweet van Ticu komt in de week dat dr. Eric C. Hendriks een opiniestuk in de Telegraaf publiceerde over het demoniseerspook dat rondwaart in de lage landen. Volgens hem is het 'belangrijk om in gesprek te blijven in een democratie'. Nogal logisch natuurlijk, maar deze woorden lijken van weinig betekenis voor dhr. Ticu.

Ticu stelt zijn eigen debatgrenzen vast. Zelfs het aloude principe 'we could agree to disagree' verwerpt hij. Dat laatste baart oprecht enige zorgen.