Er is tegenwoordig een alternatief voor de VVD, want op de rechterzijde is er nog een (klassiek)liberale partij: Artikel 50 (ik sta op plek 2 op de lijst bij deze partij, dus WC eend alert). Beide lijken op het eerste gezicht op elkaar, maar bij nadere inspectie is dit absoluut niet het geval. Gezien de verschillende kieswijzers geen juist beeld geven, of Artikel 50 geheel negeren, geef ik de lezer nu mijn visie waar de belangrijkste verschillen tussen de VVD en Artikel 50 liggen.
VVD EU kritisch?
De VVD zegt een EU-kritische partij te zijn. Geen vergezichten, alleen EU waar het echt nodig is en dat soort geruststellende woorden. Maar dit is puur kiezersbedrog, want de VVD zit in de EU liberalen fractie genaamd ALDE. Dit is belangrijk, want die fractie hanteert stemorders (dat doen de meeste EU fracties, waardoor de stemwijzers in feite waardeloos zijn). Dit heeft een, op zijn zachts gezegd, frappant consequentie. D66, de op papier meest EUfiele partij van Nederland (samen met Groen Links), zit ook in de ALDA fractie, met dezelfde stemorders. Om het nog opzienbarender te maken, wordt de ALDE fractie geleid door Guy Verhofstadt. Deze Belg is de grootste aanhanger van een Europese superstaat. Als u denkt dat de VVD morrend meedoet, dan moet ik u helaas teleurstellen. Mark Rutte heeft er nog persoonlijk voor gezorgd dat Guy Verhofstadt door de ALDE werd genomineerd voor de positie van President van de Europese Commissie (de machtigste post in de EU). De volgende formule laat zien wat er gebeurt als u stemt op de VVD bij de EP verkiezingen:
VVD=ALDE=D66=ALDE=Guy Verhofstadt=Europese superstaat
Artikel 50 zit bij de EDF fractie dus Artikel 50=UKIP, maar met een twist, want in deze fractie hanteren ze geen stemorders.
Doordat de VVD zich EU-kritisch noemt, liegt zij haar eigen kiezers glashard voor. Artikel 50 heeft daarentegen een glashelder standpunt: de euro is niet houdbaar en de EU is geen goed systeem voor Europese samenwerking. Daarom wil Artikel 50 uit de EU treden (vandaar de naam, die refereert aan Artikel 50 van het verdrag van Lissabon. Deze geeft een lidstaat het recht om uit te treden) en uit de euro (EMU) stappen.
Uit de euro stappen is niet alleen een kwestie van welke politieke dan wel economische stroming je aanhangt, maar ook een van koude logica. Als je een one-size-fits-all beleid loslaat op verschillende lidstaten, dan krijg je, per definitie (!), verschillende uitkomsten (divergentie). Wil je echter dezelfde uitkomsten (alle lidstaten moeten op Duitsland gaan lijken), dan moet je dus, per definitie, iedere lidstaat maatwerk leveren. De euro kan dit dus niet en is daarom ook een onhoudbare situatie. De juiste vraag in dit dossier is dan ook niet wel/niet terug naar de gulden, maar is de euro houdbaar? Het antwoord is dus nee.
De EU heeft in wezen met dezelfde problemen te kampen; de lidstaten zijn te verschillend. Hierdoor werkt de EU beslisvorming erg stroperig. Meer democratie in de EU zou deze situatie juist verergeren. De beslisvaardigheid van de EU is alleen gebaat bij verdere machtscentralisatie, die juist een inperking betekent van de democratie. Het uiteindelijke effect, in combinatie met de gevolgen van het op de been houden van de euro, is dat de EU lidstaten juist steeds meer tegenover elkaar staan. Oude vooroordelen en verwijten steken de kop weer op en gaan hand in hand met allerlei andere vormen van extremisme. Uiteindelijk faalt de EU bij het bewerkstelligen van haar twee hoofddoelen: welvaart en vrede. Dat moet anders. Artikel 50 staat voor die andere weg, de VVD niet.
Het liberale gedachtegoed
Het (klassiek) liberale gedachtegoed plaatst een groot belang bij het individu. Decentralisatie en privacy zijn dan ook twee goede voorbeelden van liberale kernwaarden. De VVD heeft laten zien, zowel op nationaal als op EU vlak, deze waarden overboord te hebben gegooid. Het feit dat ze de EU superstaat steunen (mega centralisatie) is natuurlijk al voldoende bewijs hiervan. Maar ook bij het creëren van superprovincies, heeft de VVD weer bewijs geleverd dat ze haar liberale waarden zo overboord zetten in ruil voor het pluche.
Op het gebied van privacy, heeft de VVD het helemaal laten afweten. De VVD top vindt drones, cameratoezicht, telefoon en email taps en zo verder allemaal bon ton. Dat de opnameapparatuur het precies net niet deed toen Minister Opstelten de afgetapte van Rey belde, daar baalden ze bij de VVD natuurlijk enorm van
Sinds de VVD in de regering zit, is het antiliberale beleid alleen maar toegenomen. Nu hoor ik al protesten dat ze wel neoliberaal beleid hebben gebezigd, maar daar gebruiken we bij Artikel 50 andere termen voor: corporatisme/kleptocratie. Het gevoerde economisch beleid was NIET in het voordeel van de kleine ondernemers. De grote bedrijven echter hebben wel baat gehad bij het VVD beleid. Bij Artikel 50 steunen wij juist het midden- en kleinbedrijf. Daar hoort en kleinere en zeer gedecentraliseerde overheid bij met lage (niet progressieve) belastingen. Wat heeft de VVD gedaan? Juistem, die hebben de belastingen verhoogd (om maar niet te spreken van hun nivelleringsactie).
WC-Eend stemwijzer
Kortom, het WC-Eend advies luidt dus als volgt: wilt u een echt klassiek liberale partij, waar privacy, rechtvaardigheid, een kleine overheid met gedecentraliseerd beleid, lage belastingen, een goed ondernemersklimaat, goede Europese samenwerking (dus exit euro en exit EU) kernwaarden zijn, stem dan op Artikel 50. Wilt u liever stemmen op een gevestigde partij die NU zegt EU-kritisch en liberaal te zijn, en u later juist opzadelt met onliberaal beleid en een EU superstaat, stem dan VVD.
Een meer cynische stemwijzer zou wellicht het volgende adviseren: bent u een liberale en EU kritische kiezer? Fouter kiezen dan op de VVD is dan niet mogelijk, dus waag een gokje en stem op Artikel 50. U heeft alleen maar upside.
Wilt u liever uw hoofd in het zand steken, dan is er het welbekende Kieskompas voor u. Deze organisatie weigert Artikel 50 in haar stemwijzer op te nemen. Wel zo makkelijk, geen dilemmas