De Vrije Universiteit wordt bezet
De studenten moeten haalbare eisen stellen.
De kerkzaal, op de zestiende en bovenste verdieping van het hoofdgebouw van de VU, wordt bezet door bijna honderd studenten. De bezetting, als reactie op een snoeiharde reorganisatie bij de Faculteit Aard- en Levenswetenschappen, is in brede zin gericht tegen de outputfinanciering van het hoger onderwijs en de gevolgen daarvan. De kwaliteit van het onderwijs holt achteruit - de VU haalde vorig jaar niet eens de accreditatieproef voor academische instelling - en het College van Bestuur gaat op de oude voet door. Daartegen komen de studenten in het geweer.
De studenten hebben drie eisen:
1) Het reorganisatieplan voor de FALW gaat van tafel;
2) Alle zittende studenten kunnen hun studie onder dezelfde omstandigheden afmaken zoals ze zijn begonnen;
3) De focus die nu ligt op productie-indicatoren wordt verlegd naar kwaliteit van het onderwijs op de VU.
Hoewel ik hun ideeën buitengewoon sympathiek vind, zijn dit drie onhaalbare eisen. Hopelijk weten de studenten dat zelf ook. De teerling is geworpen en deze beslissingen zijn ofwel van hogerhand opgelegd (eis 3), ofwel zijn slechts te verzachten, maar niet als geheel terug te draaien. Dat geldt voor eis 1 en 2 die samenhangen en helpen de begroting rond te krijgen.
Beter zou het zijn als de studenten meer inspraak voor de studentenorganen eisen, opdat die in de toekomst beslissingen over bijvoorbeeld reorganisaties beter kunnen beïnvloeden. Als studenten meer inspraak zouden hebben gehad, was de VU niet de koekjesfabriek geworden die het nu is, daarvoor durf ik mijn hand in het vuur te steken. Echter, de facultaire en universitaire studentenraden hebben in alle echt belangrijke beslissingen slechts adviesrecht, geen instemmingsrecht. Dat wil zeggen dat het College van Bestuur een kwartier lang minzaam luistert, daarna wat brabbelt over 'meedenken' en vervolgens volstrekt zijn eigen weg gaat.
De inzet van deze bezetting zou meer studenteninspraak moeten zijn, als borg voor de toekomst. Bovendien is dat ook waar de Maagdenhuisbezetting van 1969, waar de VU-studenten nu naar verwijzen, om draaide. Alleen meer inspraak voorkomt het soort wrede saneringen die nu al faits accomplis zijn.
Lees ook