De regering moet ons niet alleen beschermen tegen een virus, maar ook tegen zwaar economisch verval

We zijn in semi lockdown tot onze teleurstelling. De manier waarop tot dit besluit is gekomen is onbevredigend. De taak van de regering is om de bevolking te beschermen tegen kwalijke zaken, zoals een heftig virus. Maar de regering heeft ook de taak om de bevolking te beschermen tegen ernstig economisch verval en zwaar geestelijk lijden. Deze zaken vormen thans het kader voor de strijd tegen het virus.

Als er ooit een onderwerp is dat een multidisciplinaire benadering verdient, dan is het wel deze Coronacrisis. Onze regering benadert de crisis enkel vanuit wetenschappelijk medische zijde, het OMT. Andere disciplines, zoals economie en psychologie blijven volstrekt onderbelicht. Onze regering beschouwt enkel de neerwaartse risico’s van Corona op de levens van burgers. Dat beleid is onvoldoende breed onderbouwd. Overigens zou ik graag willen weten wat er gebeurt als we een ‘knip’ maken tussen jong en oud. Storend acht ik dat OMT leden in allerlei praatprogramma’s hun mening verkondigen, die veelal tegenstrijdig zijn. Daarmee ondermijnen ze hun eigen deskundigheid.

Moet ook economie een beleidsbepalende rol krijgen? Ja. Deze crisis zal een zware tol eisen op onze economie. Niemand weet hoe zwaar de recessie zal zijn bij de voorgeschreven maatregelen. Welk neerwaarts economisch risico kunnen we verdragen? We hebben het Centraal Planbureau dat daarvan een schatting kan maken. Waarom horen we van dit instituut zo weinig? Het kan toch moet zo zijn dat we alles op fysiek overleven zetten, maar dat de economie eraan onderdoor is gegaan. Ik vind het onbegrijpelijk dat premier Mark Rutte, die als liberaal zo vol is van vrije marktwerking, nu de markt kielhaalt vanuit enkel medisch perspectief. De opdracht aan het Economisch Management Team, EMT, dient te zijn: wat zijn de pijlers van onze economie en wat is het neerwaarts risico dat we maximaal willen en kunnen verdragen. Economen zijn het nooit met elkaar eens, dat geeft niet. Leiders krijgen toch inzicht in de problematiek.

Welke economen? Ik denk aan Pieter Hasekamp, Lex Hoogduin, Marike Elzinga, Bas Jacobse, Jaap van Duijn, Coen Teulings, Sweder van Wijnbergen, Mathijs Bouwman en Jan Willem Velthuijsen, Marike Blom, Barbara Baarsma en Sandra Philippe. Doe daar ook Ingrid Thijssen en Cees Oudshoorn (VNONCW) bij plus een paar topjuristen.

Moet ook psychologie een beleidsbepalende rol krijgen? Ja. Belangrijk is de psychologische impact van de regeringsmaatregelen. De meeste mensen zullen deze klap nog wel kunnen verdragen. Maar er zijn velen met onderliggend geestelijk lijden. Verdere eenzaamheid zal nog meer schade aanrichten. Hans Teeuwen gaf treffend aan dat de ijskast geen sluitingstijd heeft: zuipen maar!!!

Welke psychologen, psychiaters en aanverwanten? Het Psychologisch Management Team kan bestaan uit: Esther van Fenema, Bram Bakker, Erik Scherder, Naomi Ellemers, Belle Derks, Glen Helberg. Doe daar ook ‘gewone burgers’ bij, zoals Elma Drayer, Gerard Joling, Katja Schurmans, Youp van ’t Hek. Maak een combinatie van wetenschappers en mensen die dicht bij het volk staan.

Zo kan onze regering tot een gebalanceerd beleid komen. Vervolgens is het dan zaak dat dit afwegingsproces goed gecommuniceerd wordt. Het land gedeeltelijk dichtgooien enkel vanuit het medische geeft frustraties en kan zelfs tot opstand lijden zoals we dat elders zien. Dat moeten we niet willen. Ik acht het belangrijk dat management team leden niet in praatprogramma’s zitting nemen als een crisis aan de orde is zoals nu. Ook als het virus verdwenen is lijkt het me een dergelijke team paraat te hebben. Want ons land is als “een teer vaasje”.

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.