Op 18 maart mogen we weer stemmen voor de Provinciale Statenverkiezingen. Helaas hoor ik nog regelmatig van jongeren en jongvolwassenen dat de provincie een overbodige bestuurslaag is in ons openbaar bestuur. "Wat merk ik nou van de provincie?" en "Als ze de provincie zouden afschaffen, doet het mij niks" zijn vragen en opmerkingen die ik als kandidaat-Statenlid regelmatig hoor. Zelfs zo sterk, dat verschillende van deze stemgerechtigde jongeren niet gaan stemmen. Dat raakt mij als bestuurskundige en als democraat recht in het hart. De provincie is wel degelijk van belang. Al was het alleen al voor een sterke regionale economie en bestrijding van jeugdwerkloosheid.
De provincie doet ertoe
De afgelopen jaren is de rol en verantwoordelijkheid van gemeenten steeds groter geworden. Gemeenten zijn de eerste bestuurslaag geworden die dichtbij de burger staat. En dat ging ten koste van zowel de Rijksoverheid als de provinciale overheid. Desondanks blijven er nog voldoende, belangrijke kerntaken voor de provincie over. Denk alleen al aan het toezicht houden op diezelfde gemeenten die nu verantwoordelijk zijn voor onder meer jeugdzorg en participatie van jongeren met afstand tot de arbeidsmarkt. Als gemeenten falen of dreigen te falen, behoort de provincie in te grijpen.
Ook is de provincie verantwoordelijk voor goed regionaal openbaar vervoer. Jongeren die per bus, trein of metro zich willen bewegen van huis naar school, stageplek, baan, vrienden of uitgaansgelegenheden zijn sterk afhankelijk van dat goede openbaar vervoer. En als je in een klein dorp woont, wordt dat openbaarvervoersaanbod alleen maar belangrijker. Verschillende politieke partijen hebben hierover verschillende politieke opvattingen. Nóg een reden om op 18 maart te stemmen.
Maar dé kerntaak van de provincie in deze barre economische tijden is toch wel het versterken van de regionale economie en zorgen voor een goede werkgelegenheid. Elke jongere heeft talenten. Talenten die via het onderwijs ontwikkeld worden, maar pas tot complete wasdom komen op de werkvloer. Dan moeten er natuurlijk wel banen zijn die aansluiten bij de opleiding die bij jouw talenten passen. En juist om die die match tussen opleidingen, banen en talenten in je eigen regio mogelijk te maken, is er de provincie. De provincie is in dit kader de verbindingsmachine tussen ondernemers, onderwijsinstellingen en overheden om te voorkomen dat er een mismatch op de arbeidsmarkt ontstaat en dat jongeren in eigen regio een passende baan kunnen vinden.
Jeugdwerkloosheid Juist nu, in tijden van massale werkloosheid onder jongeren en jongvolwassenen, is die provincie als verbindingsmachine van cruciaal belang. In 2013 was 16 procent van de 15 tot 25-jarige beroepsbevolking werkloos. In de periode 2008 - 2013 is de jeugdwerkloosheid gestegen met bijna 8 procent. De afgelopen jaren lijkt dat niet veel beter te zijn geworden. In 2012 schreef ik samen met de huidige VNO-NCW-voorzitter Hans de Boer
dit artikel over de aanpak van jeugdwerkloosheid.
Wat ik bij nader inzien in dat artikel verzuimd heb te benadrukken, is het belang van regionale verschillen in de aanpak van jeugdwerkloosheid. Elke regio heeft namelijk weer zijn eigen type economie en bijbehorende banen en opleidingen. Zo is er in mijn provincie Limburg in dat opzicht een groot verschil tussen Noord- en Zuid-Limburg. In Noord-Limburg ligt de nadruk meer op logistiek, agrarische sector en tuinbouw. In Zuid-Limburg is de chemische industrie en toeristische sector juist veel belangrijker. Verschillende regio’s, verschillende economische sectoren en daarmee ook verschillende type banen en bijbehorende medewerkers. Daarom is het van belang dat de provincie in haar aanpak van jeugdwerkloosheid maatwerk biedt per regio om zo écht effectief te kunnen zijn.
Gelukkig gebeurt dat al veel met regionale actieplannen voor de bestrijding van jeugdwerkloosheid met behulp van Europese Unie. De
17,8 miljoen euro die ons land recent van Europa kreeg, wordt dan ook ingezet om de jeugdwerkloosheid op regionaal niveau aan te pakken. Maar wat is de rol van de provincie daarbij? De provincie kan wat mij betreft, samen met de 35 centrumgemeenten zorgen voor de samenhang per regio en als verbindingsmachine coalities smeden tussen deze gemeenten, werkgevers en onderwijsinstellingen.
Statenleden moeten provincie weer sexy maken
En Statenleden behoren als volksvertegenwoordigers juist de stem te zijn van werkzoekende jongeren. Jongeren die wel willen werken, maar om verschillende redenen desondanks niet aan de bak komen. Door naar hun problemen te luisteren en deze te vertalen naar concrete wensen en eisen in die regionale aanpak, laten Statenleden richting jongeren meteen zien wat hun meerwaarde is. Als Statenlid zou ik dat dolgraag doen en het liefst zo interactief mogelijk met jongeren in Limburg.
Daarom heb ik onlangs
een app voor smartphones en tablets gelanceerd zodat jongeren mij kunnen voeden met hún ideeën over onder meer de aanpak van jeugdwerkloosheid. Zo hoef ik als volksvertegenwoordiger niet te praten over, maar praten met de mensen die ik in Maastricht vertegenwoordig en wiens belangen ik behartig. En alleen door een concrete persoonlijke inzet voor een échte, effectieve aanpak van de jeugdwerkloosheid in eigen regio kunnen Statenleden de provincie weer sexy maken voor jongeren. Ik ga ervoor. Jij toch ook?!
Dave Ensberg is kandidaat-statenlid voor het CDA.