De paradox van het vrije woord

Het wordt Wilders meer dan eens voorgelegd: hij maakt zelf gretig gebruik van dezelfde vrijheid van meningsuiting die hij de islamitische gemeenschap wil ontnemen. Wilders gaat deze stelling meestal uit de weg, waarop progressieven concluderen dat deze paradox inderdaad niet op te lossen is.

Op het eerste gezicht lijkt dit het geval, maar het essentiële verschil tussen de vrijheid van meningsuiting door Wilders en door de vorm van islam die hij wil bestrijden, wordt zelden duidelijk uitgesproken.

Het verschil is gelegen in de intentie achter het gebruik van deze vrijheid van meningsuiting. Islamisten gebruiken de vrijheid van meningsuiting voor het ongedaan maken van vrijheid an sich, zij willen deze vrijheden onderwerpen aan islamitische wetgeving. Wilders gebruikt de vrijheid van meningsuiting om vrijheid an sich te waarborgen.

Voor iemand die volstrekt neutraal is op het gebied van maatschappij en levensbeschouwing, is dit een irrelevant verschil. Mensen zijn echter nooit neutraal op dit gebied. Mensen die waarde hechten aan de moderniteit, zullen inzien dat de vrijheid van meningsuiting door Wilders bovengeschikt is aan die van islamisten. Immers, Wilders zet zich in om de moderniteit te waarbogen, islamisten zetten zich in om deze ongedaan te maken.

Wilders noemt zijn tegenstander overigens niet het islamisme, maar islam. Het is belangrijk te beseffen dat de tweedeling tussen islamisme en islam een Westerse vinding is. Deze is voortgekomen uit de hoop, gemaskeerd als wetenschap, dat politieke ideologie niet inherent is aan de islam.

Over het al dan niet bestaan van een gematigde islam is veel onenigheid, maar Wilders valt slechts te verwijten dat hij dezelfde taal als zijn tegenstander spreekt. De Turkse ‘islamistische’ premier Recep Tayyip Erdogan stelt: 'The term 'moderate Islam' is ugly and offensive; there is no moderate Islam; Islam is Islam.’ Deze gedachte wordt onderschreven door alle islamisten, en Wilders volgt hen hierin.

Raoul Heertje wijdde in ‘Dit was het nieuws’ onlangs uit over zijn onbegrip voor de vrijspraak van Wilders. In de laatste zinnen van het fragment licht hij gelukkig toe wat de werkelijke oorzaak is van zijn onbegrip.

Er werd echter een interessant punt gemaakt door Heertje. Hij stelt dat Wilders een racist is die middels semantische trucs zijn racisme effectief verbergt voor justitie. Dit bereikt hij door het altijd over de islam te hebben, maar nooit over moslims. Over deze vrij breed gedragen opvatting schreef psychotherapeut Rob Kern op de website van de Volkskrant het volgende: ‘Zelf verwoordt hij het in de Wall Street Journal van 24 juni 2011 zo:'My view on Islam is that it is not so much a religion as a totalitarian political ideology with religious elements. While there are many moderate Muslims, Islam's political ideology is radical and has global ambitions.' Hieruit blijkt dat het onderscheid tussen islam en moslims voor Wilders geen semantisch spel is, maar een doorleefde overtuiging.’

Links heeft talloze redenen om deze doorleefde overtuiging nooit te willen accepteren. Het zou hen immers alle wind uit de zeilen halen. Als zij hem niet langer als een racist weg kunnen zetten, als wat dan wel?Als een dappere man die in staat is maatschappelijke problemen op een kristalheldere toon te verwoorden? Dat zou te pijnlijk zijn.