De kleine lettertjes - iemand een stevig condoom bij de hand?

Nu.nl bericht dat de Europese Commissie zich nog geen zorgen maakt over de toenemde financieringsproblemen van Spanje, Italië en Cyprus. Goed nieuws, of toch niet? 

Het zal u wellicht verbazen, maar ik geloof inderdaad dat er nog niet veel reden tot zorg over Italië is, Spanje is veel gevaarlijker, maar daar wordt op het oog hard gewerkt binnen de bestaande mogelijkheden. Dat de EU zegt dat "met name de Spaanse economie op de goede weg is, en is er geen reden om aan te nemen dat dit de komende dagen gaat veranderen" is veel minder geruststellend. Hoe nadrukkelijker de verzekeringen, des te meer achterdocht ze wekken.

Ook voor Italië, waar de regering zich buigt over een nieuw bezuinigingsplan, zijn weinig nieuwe problemen te verwachten. Volgens de EC (dagelijks bestuur EU) zullen de problemen in Spanje en Italië geen gevolgen hebben voor het onlangs afgesproken steunpakket voor Griekenland, waaraan beide landen bijdragen. Een woordvoerster:

 

 

Nee, want waarom niet, eigenlijk? Er blijkt een systeem te zijn, dat landen compenseert als zij door hun eigen financiële problemen anders minder aan het Griekse pakket zouden kunnen meebetalen! Daar zakt toch je broek van af? Want wie zal dat betalen? Zoete-lieve-Gerritje-de-betaalsukkel is degene die hiervoor zal worden aangeslagen, onvermijdelijk. En wie schuilgaan achter het pseudoniem Zoete-lieve-Gerritje-de-betaalsukkel hoef ik voor de geregelde lezers van dit blog niet uit te spellen, mag ik aannemen.

Eigenlijk is het geweldig hoe we voortdurend bezwendeld worden. Via allerlei uitvluchten, kleine lettertjes, uitsluitparagrafen en bedekte hulpartikeltjes in geval van probleempjes van die arme zuidelijke armoedzaaiers wordt altijd weer extra geld gevonden bij de geldkoeien van de noordelijke EU. En die loeien niet, maar laten zich gelaten melken, elke keer weer.

Politici denken over het algemeen dat geld gratis is, en anders druk je het er gewoon bij. Komt u mij niet aan met verhalen dat ik overdrijf, want nee, helaas. Ik heb er een hoop gekend, en het kost jaren van moeizaam hameren voordat ze door krijgen, dat geld een tegenwaarde behoeft om iets waard te zijn. Vrijwel iedereen die nooit echt hard voor zijn geld heeft gewerkt, of via een studie economie of iets dergelijks in ieder geval de intentie heeft uitgesproken zich daar ooit op te gaan toeleggen, heeft stomweg niet voldoende benul van de werking van geld en wat er bij komt kijken. Aan het einde van de maand wordt er weer gestort, toch? Zo is het altijd, zo was het altijd (!?), en zo zal het altijd blijven, in hun beleving.

Dat geldt in steeds sterkere mate ook voor de zuidelijke staten van de EU. En met ieder schuldaccoord wordt die overtuiging sterker, omdat na veel soebatten het noorden altijd weer de reddende engel speelt...

Ik ben niet bekend met de precieze formulering van de uitsluitclausule, maar dat doet ook niet ter zake. Ons aandeel was eenvoudig weg 6% van het totaal. Nu Italië en Spanje niet mee zouden kunnen doen, stijgt ons aandeel navenant. Laten we voor het gemak het aandeel van deze landen op 20% schatten. Heel veel zal het er niet naast zitten. Dat wordt dus een kwart meer voor de rest: 20% van de steun valt weg, dan moet de 80% die overblijft alles dragen. Met slechts 4/5 van de bijdragers over, verhoogt dat het aandeel tot 5/4 van het oorspronkelijke bedrag, komt uit op 7,5%, in plaats van de officiële 6%.

De toekomstige rekening voor de Griekse crisis is 109 miljard + 35 miljard ECB-steun + 50 miljard via de pensioenfondsen (waarvan je nog maar moet afwachten of het ooit komt, natuurlijk). Dat is 194 miljard. Het Nederlandse aandeel voor de Griekse bail-out wordt dan dus (7,5%) 14,55 miljard euro.

Zijn we er daar mee? Nee! Want een deel van de eerste bail-out die vorig jaar is afgesproken, zal worden afbetaald met de bail-out die er nu aan zit te komen. Griekenland immers leende vooral met zeer kort-lopende twee- en driejarige obligaties. Die vallen dus vrij voor of ìn 2013, en middels de tweede bail-out hebben we de eerste dan deels vrijgemaakt. Als er vervolgens een Grieks faillissement komt, krijgt het noorden het leeuwendeel voor zijn kiezen. En zijn landen als Italië en Spanje via het EU-garantie-artikeltje gevrijwaard van problemen daarmee. Via een omweg wordt de gehele Griekse bail-out dus gefinancierd door de economisch sterke noordelijke delen van de EU.

Wie riep ook alweer dat in 2013 de Europese revolutie uit zou breken? Het zou zo maar waar kunnen zijn.