De hypocrisie van ons kabinet moet stoppen

In de maand augustus van dit jaar zijn in Saoedi-Arabië 23 doodvonnissen uitgevoerd door onthoofding. En de maand is nog niet eens om. De onthoofdingen in de Islamic State leiden terecht tot afgrijzen in Westerse media en bij Westerse regeringsleiders, maar de golf van onthoofdingen uit naam van de koning van Saoedi-Arabië wordt niet gevolgd door een golf van afgrijzen en verontwaardiging. Dat is hypocriet.

Wie ISIS wil aanpakken, kan Saoedi-Arabie niet ongemoeid laten, want dat is dweilen met de kraan open. Saudi Arabie is de bron van ISIS, zowel ideologisch als financieel. Hieraan ligt een 270 jaar oud pact ten grondslag tussen de wahabistische klerken en Emir Al-Saud. Die deal uit 1744 tussen meneer Al-Wahhab en de tribale Al-Saud familie hield in, dat meneer Al Wahhab bescherming kreeg van de machtige familie Al Saud. De Al Saud familie zou vervolgens de enige zijn die aanspraak op de macht krijgt in Saoedi-Arabië, zolang ze het wahabisme uitventen en zij zullen dan door de volgelingen van het wahabisme gesteund worden in het bestendigen van hun macht en rijkdom. Dit ging niet altijd even voorspoedig gedurende die 270 jaar. Zo gooide het Ottomaanse Rijk lange tijd roet in het eten van de Saudi-familie en de wahabisten, maar sinds 1932 is Saoedi-Arabië een verenigd koninkrijk. Dit deed de eerste koning door een dochter van elke belangrijke familie te trouwen en zo een dynastie bij elkaar te broeden met zijn harem.

Begin 1945 - de Tweede Wereldoorlog is dan nog net niet voltooid - sloten Roosevelt en de Saoedische koning een olie-voor-veiligheids-deal. De VS garanderen de millitaire veiligheid van de Saudi-Arabie en de Saudische koning garandeert de VS toegang tot olie op Saoedi’s grondgebied waar toen grote behoefte aan was.

De twee deals uit 1744 en 1945 brengen de Saoedi-familie, de Verenigde Staten en de wahabistische klerken tot op de dag van vandaag voortdurend in een spagaat. De Saudi-familie vergaart haar rijkdom en garandeert haar millitaire veiligheid door de deal met de VS, maar de Saudi-familie is ook schatplichtig aan de aanhangers van het wahabisme en dient dat te promoten om de illigale oppositie in eigen kring binnen de perken te houden. Die tegenwoordige wahabistische oppositie in Saoedi-Arabië tegen de Saudi-familie is aangevuld met islamitische extremisten die Egypte en Syrië moesten onvluchten wegens de seculiere regimes aldaar. Zij werden de leraren van de huidige religieuze klerken in Saudi Arabie en dus steeds extremer. Die islamitische oppositie leidde in 1979 een bezetting van de grote moskee in Mekka. De Saudi familie wist de moskee te ontzetten en onthoofdden 60 mensen van de oppositie publiekelijk om te laten zien dat zij ook heel islamitisch te keer konden gaan. Geschrokken van die gebeurtenis is de Saoedi-familie desondanks weer het wahabisme wereldwijd gaan promoten om de interne oppostie de mond te snoeren en te vrede te houden.

De wahabistische klerken en de islamitische oppositie in Saudi Arabie zijn echter een soort rupsjes-nooit-genoeg en daaruit is de Saoedi-Arabische steun aan het moslimbroederschap, Hamas, Al Nusra, Al-Shabaab, Al Qaida en nu dus de Islamitische Staat ontstaan.

Vanwege de olie-voor-veiligheids-deal met de VS kunnen de Saoedi’s echter niet al te opzichtig steun geven aan deze terreurorganisaties, maar vanwege de interne oppositie kunnen ze deze ook niet al te opzichtig afvallen. Zo laveert de koning van Saudi Arabie tussen onmenselijk religieus barbarisme en extreem rijke moderniteit om zowel de extreme moslimgroeperingen als de VS te vriend  te houden, uit welbegrepen eigenbelang van de Saudi familie. De geldstromen vanuit Saoedi-Arabië richting de Islamitische Staat lopen dan ook via Kuweit en Bahrein, zonder dat de Saudische koning daar tegen optreedt, zodat hij zijn handen in onschuld kan wassen bij zowel de VS als de wahabisten. Dit dubbelspel is kenmerkend voor de Saoedi familie sinds 1979, maar kent dus een eeuwenlange aanloop.

Zolang de fatale driehoeksverhouding tussen de wahabistische klerken, de Saoedi familie en de VS niet doorbroken wordt, blijft er sprake van een goed gefinancierde tak van islamitische terreur. ISIS is slechts een kop van dat veelkoppige monster. Maar de Saudi familie is het lichaam en de deal uit 1744 is de nek waaruit steeds nieuwe extremistische koppen ontstaan en de deal uit 1944 is de mond waarmee dit lichaam zich voedt. Zolang Saoedi-Arabië beide deals in stand houdt, zal islamitisch extremisme niet de kop ingedrukt worden, maar juist steeds maar weer de kop opsteken, uit lijfsbehoud van de Saoedi familie.

Ontbinding van de Saoedi-Wahabisme-deal uit 1744 is de enige mogelijkheid om van het oprukkende islamitisch extremisme af te komen. Het land dat door het Westen millitair bezet moet worden is Saoedi-Arabië. Vervolgens moet de geldkraan richting islamitisch extremisme werkelijk dichtgedraaid worden en geheel ontmanteld worden. Daar is echter moed en visie voor nodig.

Die moed en visie ontbreekt in ieder geval bij ons kabinet.