De hoofddoek is niet alleen een mode-item

De hoofddoek is eigenlijk van alles. Het is een symbool van vrouwenonderdrukking, maar ook een symbool van feminiene vrijheid. Volgens sommigen is het zelfs een kopvod waarover belasting moet worden geheven.

Spits meldt dat het vandaag Nationale Hoofddoekjesdag is. De gelegenheid wordt benut om moslima's aan het woord te laten over de hoofddoek. Opvallend, hoe zeer wordt benadrukt dat het dragen van een hoofddoek de eigen keuze is van de moslima in kwestie. De hoofddoek is de stof-geworden Vrije Wil.

Ook de menselijke emoties die gepaard gaan met het hoofddoekdragen zijn menselijk, al te menselijk. In hoofdlijnen komt het neer op: vandaag veel of weinig bling?

Het 'beladen stukje textiel' is volgens Spits niet langer een symbool van vrouwenonderdrukking, maar een stijlitem. Deze ontwikkeling is in gang gezet, toen vorig jaar grote modehuizen de hoofddoek op de catwalk brachten. Eigenlijk waren wij Westerlingen dat alleen maar even vergeten. Onze sterren uit den Goeden Ouden Tijd - denk: Audrey Hepburn, Grace Kelly - hadden toch ook sjaaltjes om hun hoofd?

Dankzij al dit geïnterpreteer is de hoofddoek niet meer van de moslim, maar van ons allemaal. De Ander is van zijn anders-zijn ontdaan.

Zijn wij met al ons geïnterpreteer echter niet voorbij gegaan aan wat er werkelijk aan de hand is? Natuurlijk kan ik een hoofddoek dragen omdat ik op Audrey Hepburn wil lijken. Maar we helpen hoofddoekdebat niet vooruit, wanneer we de hoofddoek gaan reduceren tot een mode-item. Net zo min is de hoofddoek alleen maar een religieus symbool.