Groenlinks wil middels referenda proberen kernenergie uit Nederland te weren. De partij doet daarmee precies wat het Wilders altijd verwijt: politiek bedrijven door de onderbuik aan te spreken. Daarnaast is een volksraadpleging een totaal verkeerd instrument om over kernenergie te raadplegen. Maakt Groenlinks allemaal niets uit: de partij ziet gouden kansen.
Links wint momenteel in Europa. Zowel in Frankrijk als Duitsland wonnen de socialisten belangrijke verkiezingen, de uiterst linkse Groenen deden het in het rijke Baden-Württemberg zelfs
uitzonderlijk goed. Gesteund door die golf, komt Groenlinks bij monde van de onvolprezen Liesbeth van Tongeren tot de
conclusie dat in Nederland voor de bouw van nieuwe kerncentrales een referendum gehouden moet worden.
Er zijn vele bezwaren tegen referenda te bedenken, maar de voornaamste is in dit geval dat de juiste werking afhangt van de geïnformeerdheid van het electoraat. Angstige mensen maken geen rationele beslissingen.
Dus nu de wind goed staat en zich een grote angst van mensen heeft meester gemaakt, kiest Groenlinks ervoor om de aanval op kernenergie te openen en politiek gewin te halen. Daarmee imiteren de bloemetjesjurken wat ze Geert Wilders verwijten: angst en verdeeldheid zaaien en daar vervolgens politiek van profiteren. Iedereen kan wel raden wat er gebeurt bij een referendum over een nieuwe kerncentrale. De
usual suspects bombarderen u met een verschrikkelijke anticampagne waarin argumenten en
cijfers geen rol spelen, maar
beelden voortdurend uw onderbuik week maken. Het wordt een campagne van de angst.
Vervolgens een referendumpje houden en klaar is Kees: Nederland is het allertegenst.