De euro is in handen van Zuid-Europa

Al eeuwenlang is een bekend adagium in de internationale politiek dat wie betaalt, bepaalt. Uiteindelijk zal degene met de dikste portemonnee altijd degene zijn die aan de touwtjes trekt. Waarom? Simpel. Op het moment dat het de grootste investeerder niet bevalt, kan hij dreigen z'n geld terug te trekken. Dat wil uiteraard niemand, omdat daarmee het project strandt. Dus krijgt de grootste betaler altijd zijn zin.

Enter de euro. Al jaren redeneert de eenheidsmunt van Europa dwars tegen iedere vorm van logica of conventionele wijsheid in, en ook het bovenbeschreven principe is daarop beslist geen uitzondering. Het blijkt in de eurozone namelijk helemaal niet zo te zijn dat wie betaalt, ook bepaalt. Sterker nog, aldus De Telegraaf kan je de Nederlandse medewerkers van de Europese Centrale Bank slechts met een vergrootglas zoeken:

Nauwelijks Nederlanders in Frankfurt dus. En dat is heel vreemd, aangezien Nederland al jarenlang één van de nettobetalers van de Europese Unie is. Je zou op basis daarvan juist verwachten dat er disproportioneel véél landgenoten aan de slag waren bij de ECB, in plaats van juist verrassend weinig. Waarom Nederland niet harder z'n best heeft gedaan dit personeelsbeding gedaan te krijgen is mij dan ook een raadsel.

Het is allemaal niet zonder gevaar, want dat Den Haag heeft nagelaten te eisen dat de ECB niet voornamelijk bevolkt zou worden door tekortlanden kan ons nog eens lelijk opbreken. Want Zuid-Europese landen hebben een heel ander idee wat monetair beleid is, dan Noord-Europese landen als Nederland. Waar Nederland economische problemen graag oplost door te bezuinigen, wil Zuid-Europa altijd maar wát graag de geldpers aanzetten. Een uiterst kortetermijnplan wat uiteindelijk meer economische schade aanricht dan het problemen oplost. Want inflatie maakt het leven alleen maar duurder.

Nu er nauwelijks Noord-Europeanen rondlopen in Frankfurt lijkt een nieuw groot 'stimulerings'plan slechts nog een kwestie van tijd. De beste manier om de Zuid-Europese geldkraan dicht te draaien, zou natuurlijk zijn geweest om meer Nederlanders te hebben rondlopen op de plek waar die beslissing genomen wordt. Zodat ze dat hadden kunnen blokkeren. Maar dat is kennelijk al allemaal weer veel te veel strategie voor dit kabinet; zij prijzen zich liever gelukkig met de 'zware portefeuille' van Frans Timmermans, en dat is dan dat. Laat de tekortlanden aan de Middellandse Zee de ECB maar runnen! Want in Europa geldt: wie niet betaalt, bepaalt.