De arrogantie van het Europees Parlement kent geen grenzen

Het is moeilijk voor te stellen hoe ontzettend wereldvreemd de meerderheid van de Europarlementariërs wel niet moet zijn.

Vandeweek toonde men al de mateloze arrogantie om de premier van een soevereine staat op het matje te willen roepen voor de uitingen van een heel andere politicus. Rutte zou zich moeten verantwoorden voor Wilders. Ze mogen het op hun buik schrijven, de brutale apen.

Maar daarmee stopt hun ijdele hoogmoed bij lange na niet, helaas. Terwijl de hele EU in een crisis ligt, bekommeren de dames en heren in het Europees Parlement zich liever om “belangrijker” zaken: hun eigen salaris. En dan om precies te zijn de verhoging daarvan.

Ja, dat leest u goed. Terwijl de godganse EU de broekriem moet aanhalen, willen deze veredelde stoelverwarmers van een parlement dat die titel niet eens waard is het allerliefst hun eigen beurzen spekken. En niet zo’n klein beetje ook! Terwijl door de economische crisis zelfs de looneisen van de meest rabiate vakbondslui onder de twee procent blijven steken, willen de Europarlementariërs zichzelf maar liefst drie procent extra gaan toebedelen.

Hoe hard ik het ook probeer, ik kan geen enkele verdienste van ze aandragen die een dergelijke loonsverhoging rechtvaardigt. Integendeel: gelet op de (wan)prestaties van de EU, zou een verlaging met drie procent nog buitengewoon royaal zijn voor deze mensen! Maar kom daar maar eens mee aan in Brussel, dan wel Straatsburg – geheel afhankelijk van waar ze dit deel van de maand zitten. (Wellicht een ideetje om die maandelijks terugkerende verhuizing te schrappen? Dát zou nog eens een lovenswaardige prestatie zijn!)

In wat voor wereld leven deze rakkers? Ze willen, gezien hun huidige loon, per persoon zo’n 3000 euro extra per jaar ontvangen. Voor ja, voor wat eigenlijk? Voor niksdoen. Hun excuus is dat Kroatië volgend jaar bij de EU komt (arme Kroaten!), en dat daardoor meer werk te doen zal zijn.

Laat dat even doordringen. Omdat ze daadwerkelijk hun taak zullen moeten gaan uitvoeren, waar we ze dus al voor betalen, willen ze extra betaald krijgen. Zijn die mensen wel goed snik? Iedereen bezuinigt en werkt harder om de eindjes aan elkaar te knopen, en zij willen voor een normale dagtaak extra salaris vangen. Een totaal van 55 miljoen extra, als je ook nog hun geëiste verhoging van de pensioenuitkeringen meetelt. Dat brengt het budget van het Europees Parlement op 1,78 miljard euro.

Totaal verspild, tot op de laatste cent. We zouden het net zo goed kunnen verbranden. Wat zeg ik, dat kunnen we maar beter doen, want dan is er geen Europees Parlement meer dat aan één ruk door nieuwe bureaucratie schept waar we mee opgezadeld zitten. Werken kunnen ze daar niet, andere mensen iedere vorm van eerlijk werk onmogelijk maken kunnen ze echter als de beste.

Eén kanttekening: er zijn uitzonderingen. Er zijn kritische, dappere Europarlementariërs die tegen de stroom ingaan en hun grijpgrage collega’s aanspreken op hun stuitende arrogantie. Voor de United Kingdom Independence Party (UKIP), de meest toonaangevende Eurosceptische partij, laat er zoals gebruikelijk geen gras over groeien. Hun Europarlementariërs wassen de rest even flink achter de oren – maar helaas betreft het dovemansoren. De inhalige meerderheid is ongevoelig voor een beroep op hun fatsoen. Waarschijnlijk omdat ze dat simpelweg niet hebben.

Nigel Farage, de leider van UKIP, heeft duidelijk gemaakt wat hij van die laffe opstelling denkt: “The greedy European elite are still filling their boots while Athens is burning under the austerity imposed by the European Union. It is a disgusting spectacle.” UKIP-Europarlementariër Marta Andreasen rekent ons even voor hoe absurd hoog de kosten en onkosten van het Europees Parlement zijn: “The European Parliament budget – essentially administrative – has grown disproportionately. At 2012 rates it amounts to 2.27 milllion euros per Member of the European Parliament.”

Het zou lachwekkend zijn, als het niet om te janken was. Saillant detail: een onlangs uitgekomen onderzoek van de Europese Rekenkamer is juist zeer kritisch over de spendeerdrift alle organen van de EU, en ook het Europees Parlement krijgt er van langs. In plaats van loonsverhoging eisen, zouden de Europarlementariërs een paar flinke tonen lager moeten zingen, en hun middelen wat effectiever besteden.

Het valt echter niet te verwachten dat ze dat zullen doen. Stug houden ze vol dat ze bezig zijn met grensverleggend en grensoverschrijdend werk, en daar zit nu eenmaal een prijskaartje aan. Het gepeupel moet niet zo lastig doen. Dat toont aan dat er bij die Europarlementariërs maar één ding is dat werkelijk alle grenzen overschrijdt, en dat is hun misplaatste arrogantie.