Dat belooft wat: Rutte weigert Baudet te beloven dat hij niet richting dikbetaalde EU-post zal vertrekken

Hij gaat het niet doen, maar hij weigert te beloven dat hij het niet zal doen. We moeten hem dus maar op zijn blauwe ogen vertrouwen, zo lijkt het.

Het gaat al langere tijd de ronde: Mark Rutte zou klaarstaan om zijn koffers te pakken, het Torentje te verlaten en een veel beter betaalde post bij de Europese Unie in Brussel aan te nemen. In 2019 moet EU-president Donald Tusk het veld ruimen, en wordt het tijd om - op geheel ondemocratische wijze - een nieuwe Unie-chef te kiezen. Bij een instituut als de Europese Unie dat zich zo graag neerzet als bastion van de democratie, zou je verwachten dat de Europese kiezer het laatste woord heeft over wie de post mag gaan bekleden. Niets is minder waar: net als in Nederland, regelt het baantjescarroussel haarfijn wie op welke post terecht komt. En onze eigen Mark Rutte lijkt als aardig ervaren premier de gedoodverfde kandidaat voor deze felbegeerde baan.

Probleem is alleen: in 2019 is Rutte - als zijn nachtmerriekabinet het überhaupt zo lang overleeft, natuurlijk - pas op de helft van zijn kabinetsperiode. Dat zou dus betekenen dat hij ons ronduit in de steek zou moeten laten. De laatste persoon die zou huilen om een vertrek van de VVD'er is Thierry Baudet (FvD), maar ondanks zijn ongenoegen over de persoon Mark Rutte ziet hij wel in dat het allesbehalve goed voor de stabiliteit van het land zou zijn, als de premier zijn verantwoordelijkheid opeens aan de wilgen zou hangen. Aangezien Rutte al meerdere malen gezegd heeft niet te zullen vertrekken, leek het Baudet dan waarschijnlijk ook niet meer dan redelijk om die uitspraak als belofte zwart-op-wit te krijgen.

Maar helaas: redelijkheid staat niet in het woordenboek van de minister-president. Hij lijkt zich toch niet helemaal te willen vastleggen, of zoals hij het verwoordt 'niet van plan een liedje te zingen als Baudet daarom vraagt'. Met andere woorden: het aanbod ligt nog niet op tafel, maar dat betekent nog niet dat het niet gaat komen, en al helemaal niet dat Rutte er niet héél serieus naar zou kijken als hij een dikbetaalde post in Brussel aangeboden zou krijgen.

Zo kennen we hem weer.