Daar gaan we weer: docenten middelbare school dreigen "met acties"

Als je moderne docenten moet geloven zijn zij de enige Nederlanders die hard werken. Eerst staakten leraren in het onderwijs, nu vinden docenten van middelbare scholen dat het aan hen is om voor onrust te zorgen. De onderhandelingen over een nieuwe CAO zijn namelijk mislukt doordat de docentenvakbonden te veel eisten. En ja, dan doe je als docent zijnde geen water bij de wijn, maar dreig je gewoon met stakingen. Hops. Klaar.

Wat zij zoal willen? De docenten eisen een salarisverhoging van 3,5 procent. Voor gemiddelde Nederlanders is zo'n verhoging niet mogelijk, zeker niet als ze geen extra werk verrichten, maar daar hebben de leraren lak aan. Zij willen meer geld zien en snel een beetje. Het marktconforme compromis van de werkgevers van 2,35 procent verwijzen ze naar de prullenbak. Het zal en moet 3,5 procent zijn.

Daarnaast -- en dat is opvallend -- willen de docenten dat de "werkdruk" omlaag gaat. Zo willen ze maximaal twintig uur per week voor de klas staan. De rest van de tijd kunnen ze dan besteden aan het voorbereiden van lessen. En natuurlijk aan het spelen van spelletjes op hun telefoon, maar dat mogen we ongetwijfeld niet hardop zeggen.

"Gemiddeld staan docenten nu zo'n 25 uur voor de klas, maar soms ook wel tot 29 uur," aldus CNV-onderhandelaar Kyra Keybets. "Dat leidt echt tot een alarmerend hoge werkdruk."

Ach gossie! Moeten docenten zowaar werken voor hun geld? Dat is wel héél zielig, inderdaad! Weten we dan niet dat leraren docent zijn geworden omdat ze juist niet heel hard wilden werken? Anders zouden ze immers wel de privésector zijn ingegaan, waar hard werken zowaar beloond wordt.

En zo gaan we dus vrijwel zeker nieuwe stakingen tegemoet, dit keer van middelbare school-docenten. Oh ja, en voor we het vergeten: de stakingen van lagere school-leraren zijn ook nog niet achter de rug. Zo legden zij hun werk vorige week nog neer om even duidelijk te maken dat ze meer, meer, meer geld wilden. En, jawel, óók een lagere werkdruk.