D66: de vleesgeworden variant van vrijheid in onverdraagzaamheid

Het ondermijnen van het ware liberalisme is bij D66 in goede handen. Bij gebrek aan ideologische bagage tracht deze beweging al jaren smoelwerk te geven aan de ‘light’ versie van liberaal denken. Whatever it may be. Pechtold en cs. kokketeren maar wat graag met sociaal-liberale veren, terwijl er van een kale politieke kip als D66 toch echt weinig te plukken is. Hooguit wat lege ideogische nonsens.

Hoe zit dat nou met dat zogenaamde sociaal-liberalisme van de elite waarvan D66 een duidelijke representant is? Wat is er sociaal aan de opgelegde drammerij van een club die geen maat weet te houden in haar eeuwige gelijkheidsdenken met een overduidelijk broertje dood hebben aan minderheden.

Vrijheid is een belangrijk goed. In het liberalisme is vrijheid zelfs het hoogste goed. Vrijheid om maatschappelijk te scoren. Vrijheid om vrijelijk je mening te uiten, maar ook vrijheid om anderen in hun waarde te laten. In dat laatste is D66 nou niet bepaald een sterspeler. Er zit iets vileins in dat zogenaamde vrijheidsdenken van ze. De interpretatie van vrijheden is begrensd omdat D66 net een tikkeltje meer waarde hecht aan haar tunnelvisie op vrijheden dan aan de onze en die van belangrijke minderheden in dit land. Het gelijkheidsdenken heeft D66 in zijn tang en dat gaat gepaard met ondemocratische sentimenten waardoor deze partij samen met o.a.  GroenLinks een levensgevaarlijke injectie vormt voor de democratische rechtsstaat die Nederland is.

Neem nu de gewetensvrijheden. Conservatief liberalen, waarvan er zich sinds afgelopen week gelukkigerwijs voldoende in de Senaat bevinden kunnen zich vinden in het vanuit religieus oogpunt onverdoofd ritueel slachten. Moord en brand schreeuwen natuurlijk bij D66 en andere libertijnse partijen! Doch, een echte liberaal beziet de vrijheden van belangrijke geloofsgroepen binnen onze samenleving als een niet te verwaarlozen groep die bijdragen aan een gedeelde landscultuur. Hij of zij vult het begrip vrijheid dus in vanuit beschavingsdenken. Zo niet binnen D66. Onder het mom van uitdragen van tolerantie schuilt het juk van gelijkheidswaanzin. Mensen zijn echter niet gelijk, wel gelijkwaardig.

Onder het democratisch wel zeer zure papje van D66, moet echt alles wijken en het onderspit delven van datgene wat riekt naar afwijkend gedrag: gewetensbezwaarde ambtenaren mogen niet meer, heteromonumenten zijn achterhaald – homomonumenten alle geluk en zaligheid, zelfbeschikking start bij depressiviteit en hennep mag groeien ten koste van de oerhollandse tulpen. Moeten we doorgaan?

De kwade reuk die D66 tentoon spreidt ondergraaft het liberalisme. Het is dan ook een farce dat deze partij in het geringste opzicht zich meent te moeten tooien met liberale veren.