Columns Frits Bosch: de aanslag op Peter R. de Vries bewijst, het roer moet om

Twee verdachten van de aanslag op Peter R de Vries zijn een 21 jarige Rotterdammer en een 35 jarige Pool uit Maurik. Een merkwaardige combinatie. Wat doet die Pool erbij, uit Maurik ‘of all places’? Wordt hij betaald voor de aanslag als huurmoordenaar? Mogen we weten of de Rotterdammer allochtone wortels heeft? Is hij ook een huurmoordenaar?

Ook merkwaardig zijn de reacties op de aanslag. Premier Mark Rutte: “… een aanslag op de vrije journalistiek….”. Koning Willem-Alexander: “…wij voelen ons verbonden met ieder die zich inzet voor de vrije pers…. Minister Arie Slob: “…een brute aanval op de journalistiek… “ Hoezo een aanslag op de journalistiek? Peter R de Vries is misdaad verslaggever. De aanslag was gericht op wat hij deed qua “misdaad”, niet qua “verslaggever”. Dat laatste interesseert de aanslagplegers geen lor! De Vries is betrokken bij het proces tegen Ridouan Taghi, waarbij De Vries zich opwierp als vertrouwenspersoon van Nabil B. Daarover draait de aanslag, niet over journalistiek.

Hoe komt het dat deze ellende in de richting van de journalistiek verklaard wordt? Spelen hier schaamteloze en abjecte politieke motieven toch weer een rol? Je moet maar durven!

Toen Derk Wiersum vermoord werd was dit volgens minister Grapperhaus een “aanslag op de rechtsstaat…”; hij zei niet dat het een aanslag op de advocatuur was. Natuurlijk niet, want de aanslagpleger interesseert de advocatuur geen lor.
De aanslag op filmregisseur Theo van Gogh was vanwege zijn islamopstelling. Het was geen aanslag op de filmindustrie, dat interesseerde Mohammed Bouyeri geen lor. De aanslag op Pim Fortuyn, enzovoort.

Het draait telkens om terreur vanwege hetgeen de betreffende persoon in het dagelijkse leven maatschappelijk doet, wat de aanslagpleger niet aanstaat.

Waar het om gaat is dat we wel het beestje bij de naam moeten blijven noemen en zo’n laffe daad niet voor eigen gewin misbruiken.

Overigens vind ik de commentaren van de passanten, bloemenleggers, in de Lange Leidse Dwarsstraat treffender en van veel meer realiteitszin getuigen dan van ‘hoogwaardigheidsbekleders’ en dergelijken. Zo zei een vrouw: “ik word hier heel somber van. Nederland is echt aan het afglijden”. Dat gevoel heb ik al heel lang.

We moeten eindelijk eens bij onszelf durven te rade gaan: is het beleid over de afgelopen decennia wel goed geweest? Blijkbaar niet dunkt me. Moet het roer dus om?

Frits Bosch