Column Ozair Hamid: Waarom obsessie met Russen, maar niet met Chinezen?
Inlichtingendienst AIVD heeft twee Russische diplomaten ontmaskerd als spionnen van de Russische staat. Wat betekent dat voor het Nederlandse geopolitieke beleid?
Dat Rusland een bedreigende kracht is voor West-Europa en de wereldwijde vrede en welvaart, is inmiddels evident. Soldaten in opdracht van Rusland joegen op Amerikaanse soldaten, die de veiligheid in Afghanistan wilden waarborgen. De uitbreiding naar het Westen – in fysieke vorm – is ook niet bepaald een aanleiding om de banden met Moskou aan te halen.
Toch is het valide om de proportionaliteit van de opgelegde sancties tegen Rusland te bediscussiëren, zeker wanneer men spreekt over een van de grootste machten ter wereld. Wanneer men dat doet, zal de conclusie getrokken worden dat die maatregelen juist zijn, maar niet in verhouding staan tot de sancties tegen andere landen.
Al jarenlang spioneren de Russen, net als elk land, in Nederland. Ons land loopt voorop op het gebied van kunstmatige intelligentie, geavanceerde chiptechnologie en tal van andere gebieden. De diplomaten, die inmiddels tot persona non grata zijn verklaard, probeerden met behulp van bronnen geheime informatie te stelen – zonder op te vallen.
De Chinese Communistische Partij (CCP) doet dit echter zonder geheimzinnigheid. (Staats-)bedrijven uit China kopen allerlei innovatieve, Nederlandse bedrijven op – Ampleon, Nexperia en Anteryon zijn enkele voorbeelden – waarmee zij toegang verkrijgen tot informatie die soms ook op militaire wijze kan worden gebruikt.
Beide landen streven hetzelfde doel na: informatie verkrijgen, doorgeven aan het moederland en de informatie daar gebruiken. Alleen de wijze waarop verschilt enigszins, maar of dat het niet-invoeren van sancties tegen China rechtvaardigt, is nog maar de vraag.
Volg mij op Twitter.
