Column Jan Roos: Valentijnsdag met de VVD? Rotdag! Zelfs hun eigen baas Mark Rutte blijft in de kast

Het is vandaag Valentijnsdag. Een uit Amerika overgewaaide commerciële rotdag die alleen maar ellende oplevert. Hoeveel hoop zal vandaag weer omgezet worden in verdriet (want die aanbidder laat het toch afweten)? De nutteloze gang naar de brievenbus, waar geen kaartje van een geheime liefde in te vinden is of een partner die de sleur niet wil doorbreken voor deze jaarlijkse traditie.

Het is de dag van teleurstellingen. Zo weiger ik er ieder jaar aan mee te doen, terwijl ik weet dat ik uiteindelijk toch weer iets ga aanschaffen voor mijn meisje, omdat haar toorn zwaarder weegt dan mijn principe. Afgedwongen romantiek.

Zoals mijn moeder ooit opriep om moederdag niet meer te vieren, maar je er wel aan herinnerde als je niets van je liet horen. En laten we eerlijk zijn: waar gáát het over? Als je alleen maar op 14 februari liefde kan tonen heb je een leeg en ongelukkig bestaan. Maar goed, mijn mening. Ik ben dan ook een boze blanke man. Dat anderen Valentijnsdag willen vieren is hun goed recht en ik hoop dat ze heel erg blij zijn met alle liefdesbrieven, rode rozen en andere goed bedoelde gestes.

Politieke partijen zijn er natuurlijk weer als de kippen bij om om op deze dag met allerlei opportunistische onzin aandacht te trekken voor hun eigen clubje. Zo zegt de VVD: “Het is #Valentijnsdag. De dag van de liefde. En in Nederland mag je gelukkig houden van wie je wilt. Voor deze vrijheid zullen wij altijd blijven knokken.” Bij de tekst staat een foto van een gemengd stel: zoals altijd vrouw blank, man donker. Een stel bejaarden die elkaar ongemakkelijk vasthouden. En twee homo's, die glimlachend in de camera kijken. De VVD probeert zich richting de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen weer eens liberaal en rechts op te stellen. Maar de werkelijkheid is een stuk weerbarstiger.

Na tien jaar VVD-bewind is het mogen houden van wie je wil helemaal niet zo vanzelfsprekend meer. Niets hebben ze gedaan aan de voortwoekerende islamisering waardoor meisjes niet hun eigen partner mogen kiezen of homoseksuele jongeren in de kast blijven uit angst voor verstoting of eerwraak. De veiligheid op straat is voor gays überhaupt afgenomen sinds de liberalen de baas werden in dit land. Hun eigen baas blijft zelfs in de kast.

Dat ze die vrijheid van mogen liefhebben wie je wil niet verdedigen is schandalig, maar dat ze zonder knipperen aankondigen dat ze er altijd voor blijven knokken is niets meer dan een ordinaire leugen. Hoe knokt de VVD dan voor die vrijheid? Door de grenzen te openen voor mensen die een cultuur en religie aanhangen waar je juist niet die vrijheid geniet. Door een megamoskee door de Turkse overheid in Amsterdam neer te laten zetten. De VVD vecht inderdaad: continu tegen zichzelf.