Column Frits Bosch: “Nederland is altijd immigratieland geweest”, leidt tot verderfelijk immigratiebeleid

“Nederland is altijd immigratieland geweest”, is de mantra van Leo Lucassen. De kreet is op zich juist, maar is te simpel en leidt tot een verderfelijk immigratiebeleid. Hij herhaalt het om hoi polloi te sussen: ‘stil maar, het was vroeger net zo, er is niets nieuws onder de zon, ga maar rustig slapen, er is niks aan de hand, het komt goed’. Lucassen denkt wellicht “ze weten toch niet beter”. Socrates zei het al: “in onwetendheid schuilt alle kwaad”.

Weten Nederlanders veel van de Nederlandse geschiedenis? Nee. Opvallend dat is dat velen ‘alles’ weten over bijvoorbeeld de Russische revolutie, of over de Tweede Wereldoorlog, maar amper iets over de eigen historie. Men moet voorzichtig zijn om een parallel te trekken tussen de geschiedenis van eeuwen geleden en het heden. Hoedt u voor misleiding. Nederland heeft inderdaad ‘altijd’ migranten opgenomen, Hugenoten, Belgische vluchtelingen, Sefardische Joden, Duitse en Oost-Europese immigratie, katholieken en protestanten. Maar in de VOC tijd en daarna hebben we wetenschappers, kunstschilders, zeelieden en ambachtslieden binnengehaald. De Sefardische Joden werden geweerd uit de gilden en legden zich daarom toe op medische beroepen, makelaardij, geldhandel, boekdrukkunst, suikerraffinaderij, wiskunde en diamanten.

Waarom lukte de integratie toen wel en nu niet? De mensen die toen binnenkwamen waren van een uitstekend niveau, veelal direct inzetbaar. Vele bekende wetenschappers waren er bij, zoals schrijver, filosoof Casparus Barleus (1584-1648), boekdrukker, schrijver, uitgever van Franse afkomst Christoffel Plantijn (1520-1589), filosoof en lenzenslijper Baruch Spinoza (1632-1677), kunstschilder en graficus Gerard de Lairesse (1640-1711) gevlucht uit Luik in 1664 naar Maastricht, en vele anderen. Historici en kunstkenners weten dat de Zuidelijke Nederlanden een grote bijdrage leverden aan het sociaal-culturele leven. Maar ze kwamen ook uit Spanje, Frankrijk en Portugal. Het was het neusje van de zalm, een enorme verrijking van ons land, manna uit de hemel.

Zijn huidige immigranten en die uit een ver verleden met elkaar te vergelijken? Nee. Voorheen kwamen ze hier om hard te werken en te presteren. Dat moesten ze wel want er bestond niet het vangnet van een verzorgingsstaat, zoals nu. Het was keihard werken of omkomen. De professionele kwaliteit en de doelstelling van de nieuwkomers is nu geheel anders. In de VOC-tijd ging het om handwerkslieden in een laagontwikkelde arbeidsmarkt. Thans is het niveauverschil in arbeidsverhoudingen immens. In ons hoogwaardig netwerk en IT-tijdperk vinden mensen uit het Marokko, Midden-Oosten, Afghanistan, Somalië en Afrika geen of amper aansluiting op de arbeidsmarkt, waardoor ze niet slagen en gefrustreerd raken en menen gediscrimineerd te worden.

Was de focus van de immigranten toen anders? Ja, maar onze focus ook. Nu is onze focus deels op goedkope arbeid, maar ook goedertierenheid en empathiewaan. In de VOC tijd kwamen de immigranten met een enorme ‘drive’ om te integreren. Die drijfveer is er nu meestal niet. Maar dit is van ultiem belang om te slagen. Maar die is er bij vele migranten nu niet. De huidige immigranten kunnen de band met het thuisland behouden via social media en schotelantennes, zodat men qua bewustzijn in het land van herkomst blijft. Weg drang om te integreren. Daaaaag!

Zorgen de immigranten voor een braindrain uit hun landen van herkomst? Ja. Dat is te betreuren, want ze hebben juist deze mensen zo hard nodig voor de wederopbouw van het land. Voorheen wilden immigranten graag integreren, zodat immigratie niet gepaard ging met botsingen. Nu zeggen leiders en imams door de decennia heen: “Integreer niet!”. Allochtonen die wel integreren wordt dit verweten. Moslims verschijnen amper bij nationale feestdagen en nationale herdenkingen. Hoe kun je dan autochtonen ‘uitsluiting’ verwijten? “Integratie zal op termijn gebeuren” menen autochtonen. Hoe naïef. Hoe hoger het opleidingsniveau van de autochtone Nederlanders is, hoe naïever ze lijken te zijn. Met als summum Leo Lucassen en Sigrid Kaag. Of houden ze ons voor het lapje? De website van D66 gaat enkel over immigranten. Aan de onderkant van de opleidingspiramide weten ze beter.

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.