Column Frits Bosch: Marx is niet dood, hij leeft!

In 1989 viel de Berlijnse Muur. Het communisme heeft afgedaan, dachten we. Verkeerd gedacht. Het gedachtegoed van Karl Marx (1818-1883) is springlevend. Hoewel in Rusland het pure communisme niet meer domineert, de basis is nog steeds totalitair en gericht op het collectief, in post marxistisch-leninistische stijl. De strijd zoals door Karl Marx omschreven betrof de klassenstrijd tussen arbeid en kapitaal, ofwel de strijd tussen de onderdrukten, de arbeiders, en onderdrukkers, de kapitalisten. De basisgedachte van strijd tussen onderdrukten versus en onderdrukkers treffen we overal aan, zelfs in sterk toenemende mate.

In China is het marxisme nog levendig aanwezig. Het is door de Chinese Communistische Partij (CCP) aangepast als politieke ideologie om de natie te kunnen regeren. De belangrijkste concepten van het marxisme, zoals de dominante klasse en waarden, materiële arbeid versus mentale arbeid, economische bovenbouw versus onderklassen en de ideologie rond de staat, worden door leiders van de Volksrepubliek China gebruikt om consensus te creëren. Marxistisch-leninisme wordt gecombineerd met een abjecte vorm van staatskapitalisme en totalitarisme. Nu wordt ook het ooit liberale Hongkong geannexeerd en wordt de Rood Chinese marxistische grondslag ook daar dominant, ondanks alle protesten. Tragisch, maar vanuit Europa komt geen bericht om Hongkong te steunen. Dat zou onze commerciële belangen schaden!

Het marxisme betreft al lang niet meer de strijd van arbeiders. Het is getransformeerd naar ‘cultureel marxisme’: de strijd tegen de culturele hegemonie van dominante klassen, ten koste van cultureel onderdrukten, de LHBTI’ers. De veronderstelling is dat LHBTI’ers collectief onderdrukt en achtergesteld worden. Dit zou rechtvaardigen om hen voorrang te geven op de arbeidsmarkt. Het hijst mensen op het paard, al naar gelang de groepsidentiteit waarvan het individu deel uitmaakt. In ‘identity politics’ wordt het individu ondergebracht in een collectief raciaal hokje. De basis is de collectiviteit en het vormt als zodanig een sociaal-economische en culturele vertaling van het traditionele marxisme.

In de VS heeft Black Lives Matter (BLM) identity politics verbijzonderd naar een rassenstrijd, tussen wit en zwart, white privilege en wokeness. BLM hanteert een ideologie die voortvloeit uit de ‘Critical Race Theory’ (CRT) die op Amerikaanse universiteiten wordt gedoceerd. Het is een neomarxistische theorie die rassenstrijd tot uitgangspunt heeft. Marxisme betreft klassenstrijd, maar de BLM’ers voeren als neomarxisten een rassenstrijd. Nobelprijswinnaar 1964 M.L. King gebruikte krachtig protest en argumentatie om de samenleving naar de visie van gelijkheid te dirigeren. Het ging hem om gelijke kansen voor het individu, maar niet om gelijke uitkomsten voor het collectief. King was allerminst een marxist. In de VS luisteren dus weinigen meer naar King. Integendeel, Amerikaanse universiteiten brengen de uiterst gevaarlijke CRT benadering naar voren: ze verwerpen het idee van vooruitgang. Ze definiëren iedereen per ras en elke actie als racistisch of antiracistisch. Ze vertalen dit naar collectieve achterstelling en onderdrukking naar marxistisch model. Het verspreidt zich gewelddadig vanuit de universiteiten naar het dagelijks leven, inclusief het bedrijfsleven. Het is puur verderf.

Deze notie is vanuit de VS ook naar Nederland zijn overgeslagen. In Nederland geeft D66 deze ideologie handen en voeten in ‘identity politics’. Deze neomarxistische partij begrijpt dat je het parlement niet per se nodig hebt om de maatschappij te veranderen. Doe het zonder het parlement. Vaardig ‘streefcijfers’ voor inclusie uit, waardoor je antidiscriminatie wetgeving omzeilt en dwing bedrijven en instellingen aan inclusie te voldoen via naming & shaming. Kuddegedrag doet de rest. Ze zeggen als makke schapen blind ‘ja en amen’, want ‘inclusie’ is zo’n goede zaak, niet waar? Nee, niet waar. Het is positief discriminatoir en walgelijk. Bedrijven volgen met diversity officers, discriminatie officers. Ze denken niet na en realiseren zich niet dat ze marxisme bedrijven. Je kunt argumenteren wat je wilt, ze zien het niet, nee, ze willen het niet zien. Lenin noemde deze volgers, ‘gelovigen‘ en ‘nuttige idioten’, dienstbaar aan zijn ideologie. Ons bedrijfsleven doet ‘u vraagt, wij draaien’. Het is te triest voor woorden, maar het nooit anders geweest. Het Nederlandse bedrijfsleven is altijd de slippendrager geweest van de vigerende machthebbers. Dat weten we nog maar al te goed uit het recente verleden. Is dat erg? Ja, het is buitengewoon kwalijk. ‘Identity politics’ verdringt liberale waarden. Het intimideert het open debat en zaait verdeeldheid ten nadele van alle identiteiten. Een ideologie die niet uitgaat van de vrije wil van het individu, maar van het kunnen manipuleren van de collectiviteit leidt uiteindelijk tot geweld, zoals nu in de VS. Word eindelijk eens wakker en denk na!

Marxisme is een verderfelijke ideologie, erger dan nazisme. Het heeft geleid tot de moord op tientallen, honderden, miljoenen mensen. Op de Nederland Bevrijdingsdag is voormalig EC voorzitter Jean-Claude Juncker in 2018 naar het Duitse Trier gegaan om Karl Marx eer te bewijzen. Marx werd 200 jaar geleden aldaar geboren. Juncker eerde Marx’ leven en filosofie. Hij verdedigde Marx’ gedachtengoed en zei Marx’ ideologie een grote impact heeft gehad, nota bene op Het Grote Europese Project, de EU. Juncker was een idioot en we mogen blij zijn dat hij weg is. Het zal echter niet veel helpen, vrees ik.

Marx is niet dood, hij leeft! We gaan dansend ten onder.

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.