Cocaïne lab ontploft midden in woonwijk: 'kwestie van tijd voor een gezin wordt opgeblazen'

Zelf maakte ik de vuurwerkramp in Enschede van een paar kilometer afstand mee en zag hoe de rook de horizon vervuilde. Jaren later woon ik in Enschede en heb ik kunnen zien wat er van die ramp is overgebleven. De absolute schok en terreur die zich tijdens en na die ramp voltrok ken ik alleen van beeldmateriaal en een enkele opmerking van een oud Roombeek bewoner. De mensen in de buurt van Sittard waar dit gebouw is ontploft zullen nu iets vergelijkbaars, zij het op veel kleinere schaal, hebben meegemaakt. Als donderslag bij heldere hemel waan je je in een oorlogsgebied vol onzekerheid en angst. 'Wat was dat voor een knal?', 'volgen er nog meer?' en 'ben ik en mijn omgeving nog wel veilig?' zullen zo'n beetje de eerste drie vragen zijn geweest die door de omwonenden door hun hoofd zijn gaan spoken.

Met deze explosie is hun beeld van de realiteit veranderd. Niet langer is het criminele circuit iets van buitenaf waar een verdwaalde enkeling zich in hun buurt bevond. Nee, ze zitten er nu middenin. Het strijdtoneel, de handel en het transport zijn nu allen hun rustige buurtje binnengedrongen.

Limburg zal, net als Brabant, een ideale locatie zijn voor dergelijke onderwereldpraktijken. Grensgebied, veel rust en ruimte, veel ouderen die niet als bedreiging worden gezien en relatief weinig politie. De omwonenden leggen een deel van de verantwoordelijkheid bij de gebruikers van de drugs. Zij houden dit namelijk in stand. Er is alleen geen enkele gebruiker die naar drugs kijkt alsof het een keurmerk zou moeten bevatten. Het maalt ze niet waar het vandaan komt of wie er voor heeft moeten bloeden. Dat is ook niet te achterhalen.

De enige oplossing is meer politie, meer bevoegdheden voor en meer bereidheid van de politie, meer sociale controle en hardere straffen. Het probleem zal dus geld zijn. Tot die tijd lijkt het er inderdaad op dat het een kwestie van tijd is voor er wéér een woning of een boerderij de lucht in gaat, en is het wachten op de eerste dode. Een bijzonder pijnlijke constatering.