Voor de eerste keer.
Voor de eerste keer in de geschiedenis van de club heeft Chelsea de Champions League gewonnen.
De oude garde van de ploeg uit Londen won uiteindelijk na penalties. Na 120 minuten spelen was de stand 1-1.
In de eerste verlenging miste Arjen Robben een penalty. Het eerst wat ik dacht toen hij achter de bal ging staan was: ik zou hem laten nemen door een Duitser. Misschien Lahm, de aanvoerder en een man die altijd rustig blijft, ook onder de grootst mogelijke druk.
En Nederlanders en penalties? Tsja, een gelukkige combinatie is het niet. Ook nu dus niet.
Toch ben ik vooral heel blij voor Chelsea. Die club heeft hier zo naartoe geleefd; dat is onvoorstelbaar. Jaren kwamen ze er dichtbij, maar elke keer mislukte het avontuur dan toch. En elke keer weer op het allerlaatste moment.
Dit keer dus niet. Chelsea is eindelijk de grote winnaar, en dat op het moment dat de meeste spelers hun laatste wedstrijd gespeeld hebben voor deze club. Ze zijn oud en toe aan of wel hun voetbalpensioen, ofwel aan een avontuur bij een wat kleinere club, waar ze het rustiger aan kunnen doen.