"Chaos in het Westen"

De Volkskrant heeft eens gekeken naar wat de rest van de wereld (lees: Europa) denkt van wat er in Nederland en België gebeurt. De conclusie? Ze kijken met verbazing, verontrusting, maar toch ook (leed)vermaak naar de situatie in de Lage Landen.

"Chaos in het Westen", zo vatte de Oostenrijkse krant Krone de politieke patstelling in zowel België als Nederland afgelopen weekend samen.

Le Monde, uit Frankrijk, had het ondertussen over "de ziekte van het populisme" die Nederland en België in een wurggreep houdt. De landen werden, aldus de krant, "lange tijd gezien als voorbeelden vanwege de kunst van het compromis". Nu niet meer, nu lijden zij aan dezelfde kwaal die een hele maatschappij op haar kop kan zetten.
Met de arrogantie die typerend is voor de elite waar dan ook, serveren ze Wilders en de zijnen gemakkelijk af door hen van "egoïstisch populisme" te beschuldigen. Ja, dat hoort u goed. Populisme is blijkbaar niet meer erg genoeg - dit begrip heeft als scheldwoord toch wat aan kracht ingeboet - dus zetten ze er "egoïstisch" voor. Vrij vertaald naar 'wat willen ze daar nou eigenlijk echt mee zeggen'-Nederlands betekent dit ook wel: "fout, fouter!" of "heel erg!"

Het is opmerkelijk dat oorzaak en gevolg weer eens door elkaar worden gehaald. Populisme (en versplintering, waar ze ook over spreken) hadden niet effectief kunnen zijn (en plaats kunnen vinden) als de maatschappij niet al drastisch veranderd was. De PVV in Nederland en de Vlaams-Nationalistische beweging in België zijn niet de oorzaak van de polarisatie van de samenleving, maar het gevolg ervan. Deze partijen maken hier slechts gebruik van door de zorgen die een groot deel van de bevolking heeft, te verwoorden en er een oplossing voor te eisen.

Wanneer gaan 'politicologen' en hun bevriende politici nu eindelijk eens inzien dat zij en niet de nieuwe partijen verantwoordelijk zijn voor de huidige situatie en het gebrek aan vertrouwen in de politiek in Nederland en België?