Angélique Eijpe, medewerker van het Ministerie van Buitenlandse Zaken (het ministerie waar van alles mis is, red.) maakt zich als 'ambtenaar met reces' druk om het Israël-Palestina conflict. Ze doorkruist daarmee actief het kabinetsbeleid en is tegelijkertijd een ambtenaar die het beleid moet uitvoeren. Opmerkelijk. Eijpe werd onderwerp van gesprek nadat het Centrum Informatie en Documentatiecentrum Israël (
CIDI) opmerkte dat de ambtenaar behalve diplomatieke taken ook activisme beoefent. Natuurlijk niets mis met activisme, maar om nu als ambtenaar van dit ministerie het kabinetsbeleid te doorkruisen is onhandig. En dat is een understatement.
Het parlement van Israël nam onlangs
een controversiële wet aan sinds waarmee de staat officieel als 'joods' aangemerkt wordt. Daar probeert Eijpe verandering in te brengen. Eijpe propageert tijdens haar reces een zogeheten 'one state solution' en richtte een stichting op met banden met de
BDS-beweging. Haar politieke ideaal zou concreet betekenen dat Israël niet langer een joodse staat is.
Dat mag iedereen vinden, maar niet als ambtenaar op het ministerie van Buitenlandse zaken. Het zou Eijpe sieren om het Nederlandse ministerie te verlaten of zich te houden aan het beleid waar zij aan werkt, immers doorkruist ze met haar acties het regeringsbeleid en ook nog eens de principes van neutraliteit. En neutraliteit was ooit voor Nederland van groot belang. Onder meer om betrouwbaar te zijn jegens onze partners. Overal in de wereld je neus in andermans zaken steken is
niet in ons belang. Nederland ligt namelijk in Europa op duizenden kilometers afstand van Jeruzalem! En ook de
externe druk door de multiculturele samenleving maakt het neutraliteitsbeginsel een absolute prioriteit!
Goede banden met Palestijnen en Israëliërs: prima, maar om ons als de grote verlosser op te werpen is niet alleen arrogant, maar ook hopeloos naïef. Gepaste afstand is het devies. Die afstand is met de oprichting van de stichting
One State Foundation door Eijpe kleiner geworden. Te klein. Volgens de huidige minister Stef Blok, bekend van het
schenden van de Syrische soevereiniteit en het
steunen van jihadisten, is het allemaal niet zo'n probleem en kan dit gewoon. Heel opmerkelijk.
Ja, er is van alles mis bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Dat blijkt wederom. En de schandaaltjes blijven zich opstapelen. Een tijdje geleden bleek één van de ambtenaren van het ministerie nog subsidiegelden door te sluizen naar een organisatie waar zijn eigen zoon werkte, zo lezen we op de website van het
CIDI.