Boycot van Israël? Welke boycot?

De Europese voorstanders van boycots van Israël sluiten hun ogen voor de realiteit.

Deze maand leek het een goede maand voor de Israël-haters. De PGGM besloot om 9 miljoen beleggingen in Israëlische banken terug te halen, omdat die hypotheken willen blijven verstrekken aan alle Israëlische Joden, ongeacht hun woonplaats. Israël-haters waren erg blij met deze ‘overwinning’. Nu is dat wel betrekkelijk, en geeft aan hoe weinig benul ze hebben van de huidige Israëlische economie.

Bedrijven in Israël spenderen ruim 3% van het bruto nationaal product aan onderzoek en ontwikkeling. Dat is ongeveer vier keer zo veel als het Nederlandse bedrijfsleven. Het jaarlijkse wereldwijde concurrentiekracht onderzoek van 2013 van de IMD business school constateerde dan ook eerste plekken voor Israël op het gebied van wetenschappelijk onderzoek, voor de ontwikkeling en toepassing van technologie, voor IT-vaardigheden, voor cybersecurity en voor innovatief vermogen.

Mede daardoor heeft Israël nu een technologie sector die top is in de wereld. En heeft Israël al jarenlang een economische groei van 3 tot 5%. De werkloosheid staat op het laagste punt in dertig jaar (in Europa zoals bekend op het hoogste punt in dertig jaar).

Terwijl PGGM in het nieuws kwam door het desinvesteren van 9 miljoen euro, lopen er gesprekken met Intel voor aanvullende investeringen in Israël van 15 miljard dollar.

Intel is stevig verankerd in Israël. Het vierde recent haar 40-jarig bestaan in Israël en een productietotaal in Israël van één miljard chips. Het hoofd van Intel in Israël, Mooly Eden, memoreerde hoe Intel’s Israëlische research aan de wieg stond van de eerste IBM PC (met de 8088 processor) en van de laptop revolutie (met de Pentium M Banias processor).

Ook de andere wereld technologiegiganten als Apple, Microsoft, Cisco en Google hebben belangrijke research en productiefaciliteiten in Israël en investeren massaal in Israël en Israëlische high-tech bedrijven.

Zo kozen HP en Google ook in januari voor het nog vrij onbekende Israëlische bedrijf Altair, om de chips te leveren voor de nieuwste generatie supersnel mobiel internet. De succesvolste en bekendste belegger van de wereld, Warren Buffett, noemt “Israël de toonaangevende, grootste en meest veelbelovende investeringsplek buiten de Verenigde Staten.”

In navolging van de Amerikanen zijn de Chinezen recent in hoog tempo miljarden aan het investeren in Israël.

China investeert in een nieuwe spoorlijn in Israël tussen de havensteden Eilat aan de Indische Oceaan en Asjdod aan de Middellandse Zee, om zo onafhankelijk te worden van het Suez kanaal.

Ook in januari werd de eerste auto verkocht van het nieuwe merk Qoros, een 50-50 Chinees-Israëlische samenwerking.

En de rijkste man van Azië, Li Kay Shing, zocht wereldwijd de beste universiteit om mee samen te werken. Hij koos voor het Israëlische Technion instituut en betaalde daar 130 miljoen dollar voor. De vier Nobel prijzen die dat instituut genereerde in de afgelopen tien jaar, waren een belangrijke beweegreden. Eén van zijn eerste investeringen in Israël verveelvoudigde binnen een jaar, omdat ook dat bedrijf - de app-firma Waze - door Google werd opgekocht.

Wat betekenen deze feiten voor de Europese voorstanders van boycots van Israël? Dat zij hun ogen sluiten voor de realiteit.

Want 28% van het inkomen van de Palestijnen op de Westbank komt van Israëlische werkgevers.

En zij zouden zij al hun computers, tablets, laptops, netwerken en mobiele telefoons weg hebben moeten doen, omdat die allemaal Israëlische technologie bevatten.

 Awi Cohen is een bestuurslid van Likoed Nederland.