Ans Boersma, de journaliste die een relatie had met een bekende Al-Nusra terrorist, wordt door zo'n beetje heel de mediawereld verdedigd. GeenStijl deed onderzoek en komt tot de conclusie dat dit wellicht zwáár onterecht is! Er wordt een context geschetst waaruit blijkt dat journalisten Ans in bescherming nemen. Haar 'foutje' zou niet de reden voor alle kritiek mogen zijn. Haar ontslag bij het Financieel Dagblad zou zelfs '
seksisme' zijn. Allemaal zijn ze geschokt en vol lof over haar talent als journaliste.
GeenStijl heeft echter haar blog onder de loep genomen en laat ons héél iets anders zien. Zij bouwen namelijk, met stevige fundering, het idee op dat Ans wel degelijk wist dat haar ex een terrorist was. Ook menen zij (terecht) dat het nogal verdacht is dat Nieuwsuur nu als eerste weet te onthullen dat mevrouw Boersma voor valse papieren zorgde zodat die
terreur-tjappie naar Nederland kon komen.
Ans Boersma wordt door veel journalisten en mediafiguren als 'niet naïef' en 'zeer kritisch' beschouwd, maar die eigenschappen vallen natuurlijk weg als ze zegt dat ze niets wist over het terreurverleden van haar ex-vriend. Wist ze er echter wél van, dan heeft ze die kennis waarschijnlijk niet gedeeld met veiligheidsdiensten.
Op haar blog ontdekte de redactie van GeenStijl een dikke berg aan stereotypen, overladen met een flinke scheut ironie. Niet alleen geeft ze op haar blog toe dat ze, vlak voor de aanslagen op Charlie Hebdo, verliefd is geworden op een Arabier en een
Syriër uit Saudie-Arabië als lifter meenam, ze schrijft ook nog eens:
"Dat het lijntje tussen vrijheidsstrijder en terrorist zo dun is, fascineert mij. ‘t Zijn beide mensen namelijk, maar in plaats van dat onder ogen te zien, distantiëren we ons met krachttermen."
Verder zou niet IS maar
Assad het grootste kwaad in Syrië zijn. Een paar dagen na de aanslag meent ze dat het allemaal wel meevalt qua dreigingsniveau in Europa,
'want 's avonds kijken we toch weer naar populaire datingsprogramma's.'Haar standpunten over de huidige situatie omtrent terreur in Europa is deze:
Ik ben voor hulp aan vluchtelingen, voor "diversiteit", voor het zien van het 'menselijke' aspect in aanslagplegers: "Het zijn tenslotte ook onze jongens daar. Want het raakt mij dat we- behalve een militaire tegenreactie, gezemel over Syrische vluchtelingen en wat euro’s richting NGO’s- niet zoveel doen."
Pakt dát even zuur uit! Idealistisch, naïef, stereotype 'grachtengordel-links' en dan blijk je met een terrorist in bed te hebben gelegen! Héél pijnlijk!