Bizar: Nederland bereidt zich met man en macht voor op reïntegratie van jihadkinderen

Het schip zinkt. Het ISIS-schip, wel te verstaan. Want hoewel die haatbaarden jarenlang de dienst uit hebben gemaakt in de dorre vlakten van Syrië en Irak, zit het feest er inmiddels toch echt op. Grondgebied hebben ze nauwelijks nog, en jihadisten aldaar vragen zich in toenemende mate af: "Wat nu?"

Voor velen bestaat het antwoord uit 'terugkeren'. Terugkeren naar Europa, welteverstaan, aangezien die extremisten in vele gevallen hier geboren zijn - maar dus duidelijk weinig van onze waarden hebben meegekregen. Die lui zouden idealiter natuurlijk überhaupt geen toestemming mogen krijgen om hierheen te reizen, en wanneer ze dan toch aankomen, direct levenslang in de diepste kerker worden gegooid. Maar nee: in plaats daarvan moet eerst bewezen worden dat ze stout zijn geweest in Syrië - iets wat in de praktijk vaak onmogelijk is. En dan komen ze in 'deradicaliseringstrajecten' als die van de Gemeente Amsterdam terecht, waar, zo weten we inmiddels, menig extremist eerder radicaler dan minder radicaal uit kwam.

Het moge duidelijk zijn: eenieder die in dat haatkalifaat is geweest, mag daar lekker blijven. Zelfs als "daar" niet meer bestaat.

Dat lijkt echter niet de opvatting te zijn van onze overheid. Die blijkt zich namelijk achter de schermen stevig voor te bereiden op de terugkeer van honderden kleine jihadistjes. Want hoewel Nederland - het zou wat zijn - niet actief jihadisten, jong of oud, terughaalt, zijn ze kennelijk wel welkom als ze zelf hierheen komen. Bij volwassenen is het nog mogelijk ze te vervolgen, maar wat doe je met kinderen? Wat we in ieder geval weten, is dat die soms net zo - en vaak zelfs nog meer - gehersenspoeld zijn met islamistisch gedachtengoed als oudere jihadgangers. De burgeroorlog in die regionen duurt inmiddels zo lang dat er al kinderen zijn die niets anders kennen dan oorlog, geweld en haat voor alles wat 'haram' is. Klein of niet, gevaarlijk kunnen ze dus zeker zijn.

Aan de ene kant is het te begrijpen dat onze overheid voorbereidingen treft. Je kunt zulke jonge kinderen eenmaal niet in de gevangenis stoppen: je kunt veel zeggen, maar zelf schuld aan hun extremisme zijn ze natuurlijk niet. Maar het gevaar blijft, en hoe je daarmee om moet gaan, is een bijzonder lastige kwestie. In het beste geval komen ze überhaupt niet hierheen... maar wat je moet doen als dat toch gebeurt? Daar heb je eigenlijk geen goede reactie op.