Amri werd tot september gevolgd door de veiligheidsdiensten, maar de surveillance werd gestaakt.
Er komen steeds meer feiten aan het licht over de achtergrond van Kerstmarktterrorist Anis Amri, die 12 mensen doodde terwijl ze kerstinkopen deden in Berlijn. Amri was zijn hele leven al op het slechte pad. Tot zijn achttiende woonde in Tunesië, en zelfs op die jonge leeftijd had hij al een vierjarige celstraf boven het hoofd hangen wegens diefstal en beroving. Hij wist zijn straf echter te ontlopen door in 2011 met een bootje naar Lampedusa te gaan, het Italiaanse eiland waar veel Noord-Afrikaanse "vluchtelingen" arriveren.
Op Lampedusa loog hij over zijn leeftijd, waardoor hij als "minderjarige" naar Sicilië werd gebracht. Al snel was het weer raak: Amri stak een schoolgebouw in de fik dat als asielzoekerscentrum werd gebruikt, en kreeg vier jaar cel in Italië. Tijdens die celstraf ontdekte hij de radicale islam en bekeerde hij zich tot het ISIS-gedachtegoed. Meermaals had hij contact met radicale predikers.
Toen hij zijn straf had uitgezeten, moest Amri van de Italiaanse overheid het land verlaten. Tunesië weigerde hem echter terug te nemen, en in juli 2015 vertrok Anis Amri net als talloze andere asiel- en gelukszoekers naar Duitsland. De inlichtingendiensten kregen hem in het oog vanwege zijn vele contacten in jihadistische kringen, en volgde hem tot septemer dit jaar omdat ze vreesden dat Amri een aanslag voorbereidde.
In september werd de surveillance – die de aanslag in Berlijn had kunnen voorkomen – gestopt. Intussen was Amri's asielaanvraag officieel afgewezen door de Duitse overheid waardoor Amri zou moeten vertrekken naar Tunesië. De inmiddels zeer radicale moslim beweerde echter dat hij geen papieren had, en Tunesië weigerde nog steeds om hem terug toe te laten.
Zo kon het gebeuren dat Amri in december 2016 nog steeds in Duitsland vertoefde en 12 onschuldige mensen kon vermoorden. De Duitse inlichtingendiensten volgden hem niet meer, en hoewel hij was uitgeprocedeerd kon hij zonder problemen in Duitsland blijven. In plaats van aan te dringen bij de Tunesische overheid om deze radicaal op te nemen, of hem simpelweg gevangen te zetten, stapelde de Duitse overheid fout op fout waardoor Amri zijn terroristsiche gang kon gaan in Berlijn. Angela Merkels woorden "wir schaffen das" waren nog nooit zo pijnlijk.