"De seks was onvrijwillig en gewelddadig, maar geen verkrachting."
Duitsland heeft weer een politiek-correct dieptepunt bereikt. Een rechter in Brandenburg heeft een Turkse verkrachter vrijgesproken omdat hij vanwege zijn cultuur niet door zou hebben gehad dat hij een verkrachting beging. De rechter achtte wél bewezen dat de seks onvrijwillig was en gewelddadig, maar concludeerde in het vonnis dat verkrachting niet kon worden vastgesteld. De dader beweerde namelijk dat hij in de veronderstelling verkeerde dat zijn slachtoffer wél seks wilde, en dat haar geschreeuw en roepen om hulp onderdeel was van een "wilde" sekspartij.
De Märkische Allgemeine
beschrijft de gebeurtenissen: Op een zekere zomernacht klopte een jonge vrouw in de Duitse stad Plaue aan bij een man van wie ze drugs wilde kopen. De twee consumeerden gezamenlijk speed, maar al snel bleek dat de 23-jarige drugsdealer meer van plan was: hij wilde met zijn klant naar bed. Dat wees ze echter af: hij was niet haar type, zei het slachtoffer.
De drugsdealer pakte haar vervolgens bij de arm, gooide haar op bed en kleedde haar uit. Haar schouders drukte hij tegen de metalen staven van het hoofdeinde van zijn bed, en haar hoofd klemde hij tussen twee van deze staven. De vrouw schreeuwde nog "ophouden!" en probeerde zich te verweren, maar gaf op een gegeven moment op en liet haar verkrachter begaan. Ze werd meermaals verkracht – maar liefst vier uur lang. Toen de drugsdealer na al die uren opeens een telefoontje kreeg moest hij ervandoor, en zij mocht toen ook gaan.
Zowel de openbaar aanklager als de rechtbank twijfelden er niet aan dat de seksuele handelingen van die nacht niet naar de wens van het slachtoffer waren, en dat de drugsdealer haar met geweld had gedwongen tot seks. Desondanks kon verkrachting niet worden bewezen. De beslissende vraag van de rechter was gericht aan het slachtoffer:
"Zou het kunnen zijn dat de aangeklaagde dacht, dat u ermee instemde?"
Dat zou wellicht kunnen, zei het slachtoffer. Ze kon niet beoordelen of het wellicht te maken had met de mentaliteit van de Turkse gemeenschap, dat haar verkrachter het wellicht beschouwde als "wilde seks" terwijl zij het zag als verkrachting.
Omdat er volgens de rechtbank niet kon worden bewezen dat de dader de intentie had om zijn slachtoffer te verkrachten, achtte de rechter verkrachting niet bewezen. Want tja, we moeten natuurlijk wel rekening houden met de Turkse cultuur van de dader. Hoewel het slachtoffer zei dat ze geen seks wilde, meerdere malen "ophouden" schreeuwde en huilde toen de drugsdealer tóch seks wilde, en zich zelfs fysiek verzette, achtte de rechter verkrachting dus niet bewezen. Want misschien dacht de dader wel dat het okee was wat hij deed, omdat dat in zijn Turkse cultuur normaler zou zijn.
Een grotere belediging voor de Turkse cultuur lijkt me nauwelijks denkbaar: in feite zegt deze Duitse rechter dat verkrachting in de Turkse cultuur normaal is, en dat deze drugsdealer daarom niets te verwijten valt. Het zou bijna lachwekkend zijn als het niet zo vreselijk triest was, want deze verkrachter komt dus op vrije voeten terwijl zijn slachtoffer dit voor de rest van haar leven met zich meedraagt.