Bent u verkracht?

Bel 188!

Het Centrum voor Seksueel Geweld krijgt van het Fonds Slachtofferhulp 150 duizend euro subsidie om meerdere landelijke centra op te richten voor hulp aan mensen die verkracht zijn. Een heuze hulplijn wordt in het leven geroepen, onder het genoemde, nogal misplaatst rijmende riedeltje, "Bent u verkracht? Bel 188".

Hulp aan slachtoffers is natuurlijk altijd een goede zaak. En dat mag prima betaald worden van de geplunderde bankrekeningen van de daders. Het in het leven roepen van een speciaal nummer lijkt misschien een claim te leggen op het belang van het probleem, ten opzichte van slachtoffers van andere misdaden. Zoveel driecijferige, makkelijk te onthouden rijmnummers zijn er immers niet. (Of komen er dan soms ook nummers voor andere slachtoffers? "Bent u beroofd? Bel 166, dan krijgt u weer rust in uw hoofd!") 

Toch is het erg nodig om juist hier hulp te bieden. De noodzakelijke laagdrempeligheid en anonimiteit van slachtofferhulp aan verkrachtingsslachtoffers is al evident, maar wordt duidelijk ondersteund door rampzalige statistieken: gemiddeld duurt het anderhalf jaar voordat een slachtoffer naar buiten komt met haar (of zijn) verhaal; een kwart van de slachtoffers is zwakbegaafd en jaarlijks zijn er - volgens het CPB - 200.000 slachtoffers van ongewenste seksuele handelingen. Schokkend. 

Dus, met enige tegenzin toch maar herhaald: Bent u verkracht? Vergeet niet, bel 188!