Sybrand Buma (CDA) heeft donderdagavond een flink blauwtje opgelopen toen hij probeerde de SP alsnog te strikken voor 'zijn' coalitie.
De formatie is met het uiteenspatten van de besprekingen met GroenLinks een zeer ingewikkelde fase ingegaan. Natuurlijk: iedere Nederlander met een beetje verstand - vooral in de portemonnee - zal beseffen dat het beter is zo, maar makkelijker is het er zeker niet op geworden. Er zal een nieuw vierde wiel gevonden moeten worden, en vooralsnog lijken weinig partijen bereid te zijn om die rol te gaan vervullen. En dan gaat het hier niet eens om het duur verkopen van de huid, of hard to get spelen: er wordt al bij voorbaat "nee" gezegd hier.
In feite zijn er maar vijf logische opties voor een kabinet, qua zetelverdelingen dan. De beste oplossing zou natuurlijk een kabinet VVD-CDA-D66-PVV zijn, maar de gutmenschen bij de VVD en D66 gaven al ver voor de verkiezingen aan 'nooit met die racisten te gaan samenwerken', en daar lijkt, helaas voor Nederland, geen verandering in te komen. GroenLinks is ook afgevallen.. blijven over ChristenUnie, PvdA en SP. Van die opties is de ChristenUnie nog de meest desastreuze, maar donderdag smeet Pechtold al de deur dicht in het gezicht van Segers: hij vindt het "onwenselijk" en ziet zo'n coalitie simpelweg "niet gebeuren". De PvdA dan? Asscher zegt nee. Blijft over de SP - brr.
Voor wie dacht dat Sybrand Buma nog de man met de meeste principes was in dit trio van Rutte-Buma-Pechtold, werd donderdagavond een hele teleurstelling. De CDA'er vond het namelijk nodig om Emile Roemer, die al had aangegeven geen trek te hebben in onderhandelingen met de VVD, te smeken om een kleine bespreking. Die kwam er: Roemer ging naar verkenner Schippers, maar stond binnen tien minuten al weer aan de andere kant van de drempel: "Het hoeft niet lang te duren om duidelijk te zijn" zei hij, verwijzend naar zijn zoveelste afwijzing van Buma's gekke plan. Een coalitie VVD-CDA-D66-SP gaat er dus definitief - en godzijdank - niet komen.
Dat is natuurlijk een blamage voor de plannen van Buma, maar vooral voor zijn geloofwaardigheid bij de kiezer. Probeerde hij zich tijdens de verkiezingen nog te profileren als een zeer integer man, na deze kansloze actie is daar weinig meer van over. Zou er ook maar één CDA'er zijn die op die partij heeft gestemd in de hoop dat er een coalitie met de marxisten zou komen? Zelfs Buma zelf zou daar begin maart nog niet aan gedacht moeten hebben. De macht lonkt echter, en dan is zelfs het binnenhalen van fans van Marx, Lenin en Mao opeens niet meer zó'n taboe.
Deze man heeft gegokt, en heel erg hard verloren.