Asscher snapt weer niet dat kabinet met één mond spreekt

Asscher is nog niet klaar met het tegenspreken van de premier zelf als het gaat om zwarte pieten, of de vice-premier en Minister van Sociale Zaken is alweer een volgende kabinetscollega aan het vernederen. Dit keer gaat het om Minister van Binnenlandse Zaken en partijgenoot Ronald Plasterk, met wie Asscher openlijk van mening verschilt als het gaat om het invoeren van de sollicitatieplicht voor ontvangers van wachtgeld:

Natuurlijk is het heel goed mogelijk dat je zelfs als partijgenoten of zelfde ministers in een kabinet van mening verandert. Maar Asscher moet zich echter wel bedenken dat hij niet 'gewoon maar een intellectueel' is die af en toe bij tv-programma's mag aanschuiven om zijn meninkje te geven. Hij is de Minister van Sociale Zaken. Wanneer hij dus zijn mening geeft over politieke aangelegenheden, dicteert het Nederlandse staatsrecht dat we er dus vanuit mogen gaan dat hier een kabinetsstandpunt wordt verkondigd. Het wordt wel een beetje problematisch als dat 'kabinetsstandpunt' rechtstreeks indruist tegen het vorige standpunt wat het kabinet heeft ingenomen, amper enkele dagen terug. Welke lijn volgt het kabinet nu? De lijn-Plasterk of de lijn-Asscher? Met logica komen we er in dit geval wel uit: de maatregelen vallen in Plasterks portefeuille, dus diens woorden zullen wel meer waard zijn dan die van Asscher.

Deze puzzel is opgelost. Maar toch, om toekomstig leed te voorkomen: het wordt tijd dat minister-president Rutte zijn adjudant Lodewijk bij hem op het Torentje ontbiedt en hem nog even goed met het Nederlandse staatsrecht om de oren slaat. Ophouden met de zaak publiekelijk ondermijnen door ministers tegen te spreken. Als je zoveel behoefte hebt aan 'exposure' neem je maar een column in een dagblad. Als Nederlands minister heb je echter je privilege in om altijd en op elk gewenst moment je mening maar te kunnen geven, ingeleverd bij de eedsafname.