Je hebt Hollywood... en dan heb je het echte leven.
Zoals Philly.com uitlegt zou het in een film als volgt gaan: een oudere vrouw rijdt, in haar auto uit 1957, het erf op van een jonger echtpaar. Vervolgens leeft ze daar 17 jaar; 17 jaar van hilariteit. De mensen die de film kijken bouwen in anderhalf uur tijd een band met haar op: de oudere vrouw is weliswaar merkwaardig en chagrijnig, maar toch ook wel weer fantastisch.
In het echte leven ziet dit verhaal er heel anders uit:
Doreen McGettigan en haar man John besluiten om voor een 80-jarige vrouw met serieuze psychische problemen te zorgen. Ze kennen de vrouw niet, maar voelen zich geroepen om haar te helpen omdat ze in het bos woont. Het echtpaar gaat er vanuit dat ze hun logé binnenkort weer kwijt zijn: ze gaan namelijk direct op zoek naar familieleden of vrienden van de vrouw die haar kunnen helpen.
Helaas loopt alles in het honderd. Familieleden van de vrouw willen niets met haar te maken hebben, en zelfs de overheid helpt haar niet. De bureaucratische machine kan op de één of andere manier gewoon niet in actie komen. Het gevolg: Doreen en John zorgen maar liefst 2,5 jaar voor de vrouw.
Als het een film was zou de vrouw uiteindelijk herenigd worden met haar familie, of zou ze op een kalme manier sterven. Helaas ging dat óók niet helemaal volgens plan. Na 2,5 jaar voor haar gezorgd te hebben brengen Doreen en John Sophie namelijk naar een verzorgingstehuis. Ze is namelijk niet alleen psychisch niet orde, maar ook nog eens ernstig ziek. Uiteindelijk overlijdt Sophie in haar eentje nadat ze Doreen toeschreeuwde dat ze hoopt dat ze "wegrot in de hel" omdat ze haar zogenaamd achterliet.
Twee jaar later heeft Doreen een boek geschreven, The Stranger in My Recliner, waarin ze haar avonturen met Sophie beschrijft, en waarin ze uitlegt hoe het is om voor een vrouw te zorgen die geen familie van je is en die zich stelselmatig op onmogelijke wijze gedraagt. Uiteindelijk leren Doreen en haar man toch om van Sophie te houden, en ontwikkelt zich er een enorm hechte band tussen de drie personen.
Doreens boek is verkrijgbaar op Amazon.com en heeft haar bijzonder veel aandacht opgeleverd. Dat is niet zo vreemd: het is namelijk een bijzonder inspirerend verhaal, niet zo zeer omdat Sophie een geweldige oude dame was, maar vanwege Doreens en Johns geweldige houding ten opzichte van haar. Het was lastgom voor haar te zorgen, maar tegelijkertijd leerden ze enkele bijzonder belangrijke levenslessen. En die levenslessen deelt Doreen met haar lezers.
De belangrijkste les volgens Doreen zelf? De mensen van wie het 't moeilijkst is om te houden hebben onze liefde juist het meest nodig.