Anti-Zwarte Piet activisten eisen heropvoeding van #blokkeerfriezen

Onder het mom van 'inclusie' (United Nations: an Inclusive society; European Union: Together for an Inclusive Society) moet alles wijken in de Nederlandse samenleving. Welke kant die inclusie dan precies opwerkt is de vraag. De Friesen zijn namelijk ook een minderheid in Nederland en het sinterklaasfeest vieren in hun eigen steden hoort er gewoon bij. Als mensen zich uitgesloten voelen van deelname aan het sinterklaasfeest omdat een van de fenomenen racistisch zou zijn, zou ik ervoor willen pleiten dat niet de blokkeerfriezen, maar Mitchell Esajas een cursus diversiteit gaat volgen. Want Zwarte Piet racistisch vinden is deels ingegeven door gevoel, historie, maar is uiteindelijk een keuze.

Voor mijzelf kan ik vertellen dat Zwarte Piet een van de helden van mijn jeugd was. Elke keer als ik die opvallende verschijning medio november in het dorp zag, zette ik een sprint in. Want pepernoten en snoepjes. Maar niet alleen dat, Piet was ook altijd heel erg aardig en vrolijk. Ik denk dat Piet enorm heeft bijgedragen aan positieve gevoelens richting mensen met een andere kleur. Want in ons dorp had je geen immigranten en zeker geen mensen van de Afrikaanse diaspora. Mijn associatie met zwart was dankzij het feest dus altijd positief.

Natuurlijk kunnen we over alles kritisch zijn. De associaties die mensen hebben met bepaalde symbolen en beelden komen toch echt vanuit hun eigen brein. Mensen als Mitchell Esajas kiezen ervoor om zich beledigd te voelen door het Zwarte Piet fenomeen. Zij kiezen ervoor een bepaalde visie op de geschiedenis te hebben. En ten slotte kiezen zij ervoor om hun gedachten en hun eigen visie te verheven boven het plezier dat tienduizenden kinderen in Nederland ervaren wanneer sinterklaas weer te lande is. En ook voor Esajas geldt dat hij er gewoon bijhoort, ook al vind ik hem wel een butje. Hij mag aan alles meedoen, hij heeft dezelfde rechten als ik, hij mag zelfs demonstreren op een kinderfeest en daar kinderen aan het huilen maken.

En wat hebben de Nederlanders toch geprobeerd om mensen als Esajas 'included' te laten voelen. Op universiteiten en in de ambtenarij is diversiteit een belangrijk onderwerp geworden. Waar Esajas hier de fout ingaat is te denken dat zijn attitudes zo superieur zijn dat anderen zijn attitude moeten overnemen. En dat is pas echte slavernij: als je gedachten moeten veranderen omdat iemand van mening is dat jouw gedachten niet oké zijn. Met deze eis tonen Esajas en de Kick Out Zwarte Piet hun werkelijke intentie: ze willen u tot geestelijke slavernij dwingen.

En dit is hoe men rolt bij de EU en de VN, er worden wat termen bedacht die goed klinken. Hun alliantiepartijen (D66 e.a.) nemen de terminologie over. En vervolgens krijgen clubjes als 'Stop Blackface' en 'New Urban Collective' subsidies uitgekeerd van twijfelachtige organisaties en supranationale instituties om hun verhaal van 'inclusie' te verkondigen. Wat. Een. Grap.