Karin Junger maakte onlangs een film over haar donkere kinderen en hun donkere vrienden. De film wordt op 10 mei uitgezonden op 2DOC NPO2. In de film vertellen de kinderen hun ervaringen met uitsluiting en ‘spelen’ ze deze situaties wit geschminkt en met witte maskers na.
Het misbruiken van kinderen om een ideologisch verhaal neer te zetten is niet nieuw in de anti-racismebeweging. In de documentaire ‘Wit is ook een kleur’ werden door
Sunny Bergman ook al kinderen ingezet om te framen dat witte kinderen racistischer zijn dan zwarte kinderen. Waarschijnlijk denkt de 13-jarige Mees uit Amsterdam-Noord die als enige blanke kind in zijn klas werd weggepest daar heel anders over.
Maar het wordt nog gekker, volgens Sunny Bergman mocht Karin Junger deze film helemaal niet maken:
‘’Ook ik kreeg van antiracisme dominee Sunny Bergman de vraag of ik deze film wel mocht maken. Zij vond van niet. Het zit namelijk zo: ik ben wit. Ik ben een witte vrouw met een deels joodse achtergrond. Ik vond van wel. ‘’
Karin Junger pakt Sunny Bergman
op sublieme wijze aan in haar column in de Volkskrant:
‘’Los van het feit dat het om mijn kinderen gaat, ben ik een mens en in staat tot empathie. Ik kan luisteren en films maken is mijn vak. Het is in mijn ogen een kortzichtige, bekrompen vorm van censuur om ervan uit te gaan dat mensen alleen films zouden mogen maken over mensen die behoren tot dezelfde groep.‘’