De belofte van de gemeente Zundert dat bewoners van het criminele hol Fort Oranje ergens anders gehuisvest zullen worden valt goed in de smaak... bij mensen die er helemaal niet woonden.
Al jarenlang staat Fort Oranje, een camping in het Brabantse Zundert, bekend als het meest wetteloze stuk Nederland. Niets mensen die hier gezellig even met de kinderen een voorjaarsvakantie op de camping komen uitzitten: hier woont voornamelijk - ik kan het niet anders verwoorden - het 'uitschot' dat nergens anders nog terecht kan. Mensen met schulden, aso's die geen enkele andere gemeente wil, verslaafden: hier kunnen ze wel terecht.
Nou ja, konden, want Zundert heeft het helemaal gehad met de 'ghettocamping'. Het is er een vervallen boel die je
volgens een bewoner 'eerder in Irak zou verwachten' en de politie is vaak genoeg te gast hier om de zoveelste plantage op te doeken. Gezellige bedoel dus! Niet zo gek dus dat de gemeente heeft aangekondigd de hele handel te gaan sluiten aan het eind van de zomer, om nou eindelijk eens van die zooi af te zijn. Vanzelfsprekend vonden de bewoners dat niet zo leuk, en werd Fort Oranje bijna letterlijk tot fort omgebouwd toen de protesten wat uit de hand liepen.
Uiteindelijk kon er een deal gesloten worden toen de gemeente beloofde dat alle bewoners aan nieuwe
huisvesting geholpen zouden worden. Inderdaad, op kosten van de belastingbetaler dus. Toen vonden de mensen daar het opeens niét meer zo erg om hun 'geliefde Fort Oranje' te verlaten - gek hè? Helaas had de gemeente nou niet bepaald nagedacht toen ze die belofte maakte, aangezien nergens stond dat alle
toenmalige bewoners onder de afspraak vielen.
Het resultaat laat zich raden:
Die belofte klinkt andere mensen die ook een woning zoeken, als muziek in de oren. Zij komen ook naar Fort Oranje en trekken zich er niets van aan dat de camping voor hen verboden terrein is. ,,Ze maken gaten in het hekwerk of klimmen er overheen’’, zegt Louise Schneider van de Veiligheidsregio en de gemeente Zundert. ,,En de gaten in het hek maken we iedere keer weer dicht.”
Sommige bewoners gaan zelfs zo ver dat ze hun kinderen in de strijd werpen. Schneider: ,,Het is ons opgevallen dat kinderen uit sommige gezinnen verspreid worden over meerdere caravans en daar worden geregistreerd. Mensen met kinderen en een zorgvraag krijgen immers voorrang bij het vinden van nieuwe huisvesting.
Ja joh, waarom ook niet! In Nederland zijn we immers kampioen als het gaat om kansen bieden - aan profiteurs, wel te verstaan. Of het nou om nepvluchtelingen, luie bijstandstrekkers of dit soort types gaat, in Nederland kunnen ze hun slag slaan! Het is toch eigenlijk te triest voor woorden dat het ooit zover is gekomen.