Algemene politieke beschouwingen: de toon is gezet, maar het Kabinet krijgt het niet moeilijk

Elke fractieleider in de Tweede Kamer heeft gisteren zijn of haar zegje mogen doen, maar het verviel in clichés en af en toe zelfs ruzie. Zo had Geert Wilders ruzie met Alexander Pechtold, aangezien eerstgenoemde de affaire van Pechtold erbij haalde. De D66-leider hekelde deze actie, waarna Wilders terugkaatste dat Pechtold het privéleven van PVV'ers erbij haalde in 2010.

Sybrand Buma kwam terecht met zijn oproep tot meer respect voor elkaar. 'Er kijken kinderen naar dit debat.' Alhoewel ik zijn kritiek op de vorm van het debat terecht vind, is dat aspect niet het enige wat er niet klopte aan het 'debat'. Coalitiepartijen deden pogingen om 'kritisch' te zijn en de oppositie ging keihard tegen het afschaffen van de dividendbelasting in. De linkse oppositie kwam met een tegenbegroting (zoals het links betaamt met forse belastingverhogingen) en kwam met een clichébeeld van het verschil tussen het grootkapitaal en de normale burgers.

Het debat voelde soms wat absurd aan, omdat het niet leek alsof mensen naar elkaar wilden luisteren, maar toch vooral een show opvoerden. De ene karikatuur na het andere. De enige politicus die wederom goed naar voren kwam, was Kees van der Staaij van de SGP. Een charmante en intelligente man die oprecht het beste voor lijkt te hebben met iedereen. Gert-Jan Segers van de ChristenUnie heeft die rol ook vaak op zich genomen, maar als coalitiepartner verloor heeft hij veel van zijn glans verloren.

Ik wil niet zeggen dat het een schijnvertoning was, omdat ik niet overtuigd ben van het feit dat ze het slecht voor hebben met Nederland. Wat je wel ziet is een bubbel waarin de politici zich als acteurs gedragen en een toneelstuk opvoeren. De oppositie heeft niet veel bereikt tot nu toe en de coalitie kwam er makkelijk van af. Morgen komt de reactie van Mark Rutte en het Kabinet, maar die zal het niet moeilijk krijgen.