Alexander Pechtold is een beetje wereldvreemd

Voor zijn nieuwe boek sprak D66-leider Alexander Pechtold met maar liefst dertien hele PVV-kiezers. Ja, schokkend he? 

Het aparte van dit verhaal en dit boek is dat zowel Pechtold als de Volkskrant niet lijken te begrijpen dat de D66-leider een beetje... wereldvreemd en arrogant overkomt:

Pechtold in een kort commentaar op zijn boek: "Dit boek gaat vooral over maatschappelijk betrokken mensen. In boeiende, soms verhitte gesprekken, komen zij uitgebreid aan het woord en laat ik zien waar ik voor sta. Ik voel de behoefte de anderen te laten zien dat simplistische, populistische politiek tot niets leidt".

Juist. En daarom heb je dus maar liefst dertien - 13, tien plus drie, of drie plus tien, wat uw voorkeur ook maar geniet - enge PVV-kiezers geïnterviewd. Zo, zo, het moet niet gekker worden.

Zeg eens, is hun fascisme besmettelijk? Kon je ze een hand geven, of keken ze je zo bedreigend aan dat je ze op een flinke afstand hield, met een paar bodyguards tussen jullie in? Je weet wel, gewoon om er zeker van te zijn dat ze je niet zomaar, zonder reden in elkaar zouden slaan, opsluiten in een concentratiekamp, of door je brievenbus plassen?

Wat moet dat ontzettend spannend voor je zijn geweest zeg! Dapper hoor, jongen. Daar kunnen we allemaal heel veel van leren. Ahem.

Overigens vind ik het niet zozeer merkwaardig dat Pechtold zowaar even 'de straat' opgaat om met wat PVV'ers te praten, maar wel dat hij een ander van populisme beschuldigt. Wat doet hij immers zelf? Inderdaad, hij speelt continu in op de onderbuikgevoelens van links. In vrijwel alle opzichten is hij de linkse variant van Wilders; zijn natuurlijke vijand. De ene is een nominaal rechtse populist, de andere een nominaal linkse. Laat dat geblaat over het gevaar van populisme dus maar gewoon achterwege Alexander.

Foto: Wikimedia Commons / Sebastiaan ter Burg.