Flauwekul. Deze honden zijn speciaal getraind om andere producten niet eens aan te raken.
Waar een grote supermarktenketen klein in kan zijn:
Hulphond Chloé kreeg het boodschappen doen juist in deze ruime supermarkt aan de Noord Esmarkerrondweg onder de knie. Met engelengeduld leerde Rutgers haar om blikjes tomatenpuree op te halen. Ze rent dan door het gangpad en komt er gegarandeerd mee terug.
Bedrijfsleider Martin Meijers was van deze training in zijn zaak niet op de hoogte maar hoorde er van toen Rutgers toestemming vroeg voor een filmpje van Chloé aan het werk. Meijers was verrast en vond het niet goed. Een hond die waren uit de schappen pakt, dát leek hem niet de bedoeling.
In plaats van dat Chloe haar baas een handje helpt zegt Meijers dat Enschedeër Frans Rutgers maar hulp moet vragen van een werknemer. Die kan zijn boodschappen uit de schappen halen. Gewoon even vragen, en klaar. Ofzo.
Maar Frans wil dat niet. Chloe geeft hem juist een gevoel van onafhankelijkheid. Dat gevoel raakt hij tijdens het boodschappen doen juist kwijt als hij hulp moet vragen van een werknemer. En laten we wel wezen: de gemiddelde werknemer is maar al te vaak liever lui dan moe, en zal bepaal niet staan te springen om Frans te helpen. Zelfs als de werknemer in kwestie dat niet al te veel laat blijken uit zijn lichaamstaal voel je die onwil, zeker als gehandicapte.
Volgens Albert Heijn-zeikerd Meijers is het niet hygiënisch als Chloe producten uit de schappen haalt. Zo zou haar "kwijl" op andere producten kunnen komen. Ofzo.
Ja, dat zou inderdaad kunnen als Chloe niet een getrainde hulphond was, ja. Maar gelukkig is ze dat wél. Ze pakt dus alleen de producten die Frans aanwijst -- de rest raakt ze niet aan. En als ze dat per ongeluk bij hoge uitzondering tóch doet koopt Frans dat andere product ook, omdat hij niet wil dat een ander mogelijk last van hem heeft.
Maar ja, leg dat maar eens uit aan deze Albert Heijn-trol. Die vindt het blijkbaar veel leuker om een man dwars te zitten die dankzij zijn hond het gevoel heeft voor zichzelf te kunnen zorgen.
Gelukkig laat Frans dit niet zomaar gebeuren. Hij heeft een klacht ingediend bij antidiscriminatiebureau Artikel 1 (dus niet de partij van Sylvana Simons, maar het bureau waar ze de naam van gestolen had voor haar politieke hobbyclubje). Nu hopen dat de Appie zich zo vernederd voelt door de negatieve persaandacht dat het beleid gewijzigd wordt.