Het jaar zit er weer bijna op. Wat was 2019 eigenlijk voor jaar? Er zijn geen bijzonder grote dingen gebeurd. Geen "11 september 2001's", geen "6 mei 2002's" of Charlie Hebdo's. Dat betekent niet dat dit jaar het zonnetje in ieder opzicht scheen. Integendeel. De gestage druppel holt de steen uit, en wat dat betreft hebben jodenhaters van allerlei gezindten - extreem-links, extreem-rechts en islamistisch - de voorbije twaalf maanden uitstekend besteedt om jodenhaat weer acceptabel te maken. Hieronder een triest overzicht.
2019 was het jaar waarin je gewoon op De Dam in Amsterdam kan roepen "Hamas, Hamas, alle Joden aan het gas", en je wordt vervolgens niet opgepakt. Of om Israël zogenaamd om humanitaire redenen maar eigenlijk omdat het de enige Joodse staat ter wereld is te kleineren en te belasteren. En dat zelfs politieke partijen aan die bespottelijke onzin deelnemen, en niet ingrijpen als Joden voor "kankerzionist" worden uitgemaakt. Waar je zelfs de holocaust kan ontkennen, of Heil Hitler roepen.
De cijfers liegen er niet om: dit jaar nam het antisemitisme met maar liefst 20% toe. Dat is niet niks. De emigratie van Nederlandse joden naar landen waar je niet de hele dag geweld en opmerkingen over gasdouches hoeft te horen is al lang en breed begonnen. Kunnen we het die mensen kwalijk nemen? Op scholen wordt niet eens meer actie ondernomen door leraren als er hakenkruizen worden getekend om Joodse leerlingen te krenken. Waar complotlapzwansen hele congreszalen mogen uitleggen waarom het zogenaamd Israël was die de Twin Towers opblies.
We praten dus niet over 1933. Maar over 2019. Het jaar waarin zogenaamde publieke intellectuelen zonder tegenspraak hele geloofsgemeenschappen tegen elkaar kunnen opzetten. Want moslims zijn kennelijk beter. Waar zelfs de linkse politieke partijen die niet op de Dam tegen Joden staan te gillen de andere kant uit kijken als het geweld en de haat tegen Joden hand over hand toeneemt. Of zich zelfs de hemel in laten prijzen door terroristische organisaties die heel Israël van de kaart hopen te vegen.
Je kan aangifte doen tegen deze quasi-antisemitische linkse lieden, maar de politie doet er niets mee. En dat geeft de antisemitische burger moed. Die voelt zich nu zó sterk, dat hij keihard durft te liegen. Zelfs niet als dat moet gebeuren voor het oog van de wereldpers.
Nederland, let op uw zaak. Want Joden zijn wellicht het eerste slachtoffer van een groeiende intolerantie in onze maatschappij. Maar ze zullen zeker niet de laatste groep zijn. De oversteek naar ordinaire rassenhaat is namelijk al gemaakt.
En let wel: dit artikel is alleen nog maar geschreven met voorbeelden van januari tot en met juni 2019. Kan je nagaan hoe lang deze misselijkmakende lijst geworden zou zijn, als we tot en met eind december zouden zijn gekomen.
Daarom wenst DDS heel Nederland, links en rechts, een hartelijk en filosemitisch 2020 toe. En happy Hannukah, natuurlijk!