Vredesoproep bestempeld als Poetin-paaien: Trouw column Akkerman onder vuur

Ewald Engelen, een man met het hart op de juiste plaats en bekend als een vertegenwoordiger van het empathische oud-links, slaat terug met een krachtige boodschap op X. Hij hekelt de krankzinnige gedachtengang van Akkerman en stelt de vraag die ons allen bezighoudt: "Wat is er in vredesnaam aan de hand met het 'weldenkend' deel der natie?" Engelen legt de vinger op de zere plek: het debat wordt niet alleen vervuild door een badinerend cynisme, maar ook door een bereidheid om andersdenkenden zonder pardon publiekelijk te verdacht te maken.

Akkerman is geen vreemde in het spel van verdachtmakingen; ook tijdens de coronapandemie maakte hij de sceptici van het overheidsbeleid belachelijk. We zien hier een patroon ontstaan, een tendens waarbij de zogenaamd progressieve krachten – inclusief nieuw links en de middenpartijen – de weg volledig kwijt zijn. In plaats van rationeel na te denken en open te staan voor een breed scala aan meningen, kiezen ze ervoor om zich te verschansen achter hun politieke ideologieën, emotioneel te reageren op grote vraagstukken van deze tijd, en iedereen die het niet met hen eens is, te marginaliseren.

Dit deel van Nederland, dat zichzelf graag ziet als het bastion van weldenkendheid, is in werkelijkheid machtsdronken en intolerant geworden. Ze zijn niet geïnteresseerd in een dialoog of in het begrijpen van afwijkende meningen. Integendeel, opvattingen die niet stroken met hun wereldbeeld worden zonder pardon en op totalitaire wijze onderdrukt.

Het is een trieste constatering dat het debat in Nederland is gereduceerd tot een arena waarin de luidste schreeuwers de dienst uitmaken en waarin de roep om vrede en verstandhouding wordt weggezet als verraad. Het wordt hoog tijd dat we deze giftige dynamiek doorbreken en ons herinneren aan de waarden van vrijheid, dialoog en respect voor andersdenkenden – waarden die ooit als leidraad dienden voor onze samenleving.