In de wereld van vandaag, waarin iedereen lijkt te streven naar
zogenaamde inclusiviteit, blijkt er een nieuwe trend te zijn: de eindeloze
fixatie op de correcte uitspraak van namen. EenVandaag, het zelfbenoemde
bastion van 'objectieve' journalistiek, heeft onlangs een artikel gepubliceerd
waarin het belang van de juiste uitspraak van namen wordt benadrukt. In dit hartverscheurende verhaal, een product van de meest
recente batch van de 'slachtoffercultuur', vertelt Ilgın Umut over haar
ervaringen met haar eigen naam. Volgens haar lijkt niemand in staat om haar
naam correct uit te spreken, wat schijnbaar heeft geleid tot emotionele
trauma's van epische proporties.
Zoals vaak het geval is in dit soort situaties, wordt het
verhaal al snel een klaagzang over 'respect' en 'waardering'. Alsof het
uitspreken van een naam nu de ultieme maatstaf is voor respect. Misschien is
het tijd om een realiteitscheck te doen. Respect en waardering worden niet
alleen gemeten aan de hand van het correct uitspreken van namen. Het artikel
gaat verder met het verhaal van Ilgın die haar naam voor anderen vereenvoudigde
om het leven gemakkelijker te maken. Maar nu wordt ze geprezen als een heldin
die strijdt voor de naamrechtvaardigheid.
We duiken ook in de wereld van sociaal psychologen en
diversiteitsexperts die ogenschijnlijk het geheim van wereldvrede hebben ontdekt:
het juist uitspreken van namen. Dr. Ceren Abacıoğlu suggereert dat een
verkeerde uitspraak van een naam kan leiden tot emotionele vermoeidheid. Zijn
we echt op het punt beland waarop een verkeerde klankserie ons psychisch schade
kan berokkenen? Wat zegt dat over onze veerkracht als individuen?
Dounia Maakor, de 'specialist' op het gebied van diversiteit en
inclusiviteit, stelt voor dat we mensen moeten aanspreken op verkeerde
uitspraken en hen corrigeren zonder schaamte. Dus in plaats van onze energie te
richten op constructieve communicatie en positieve interactie, zouden we ons
moeten bezighouden met het roepen van "Je zei het fout!" Alsof het
verbeteren van iemands klankreeks nu het summum van menselijke prestatie is.
Deze 'naamcorrectie-beweging' lijkt ook een verborgen agenda te
hebben, namelijk het creëren van meer slachtoffers van biculturele
achtergronden. Het artikel stelt namelijk dat kinderen met verkeerd
uitgesproken namen zich kunnen schamen voor hun achtergrond en zelfs afkeer
kunnen ontwikkelen.
Help DDS deze moeilijke tijden door te komen. Help ons een vuist te maken tegen de mainstream media én tegen het partijkartel. Strijd zij aan zij met ons. Doneer op BackMe en strijd zij-aan-zij met DDS tegen de globalistische elites.