In de wereld van vandaag, waarin iedereen lijkt te streven naar zogenaamde inclusiviteit, blijkt er een nieuwe trend te zijn: de eindeloze fixatie op de correcte uitspraak van namen. EenVandaag, het zelfbenoemde bastion van 'objectieve' journalistiek, heeft onlangs een artikel gepubliceerd waarin het belang van de juiste uitspraak van namen wordt benadrukt.
In dit hartverscheurende verhaal, een product van de meest recente batch van de 'slachtoffercultuur', vertelt Ilgın Umut over haar ervaringen met haar eigen naam. Volgens haar lijkt niemand in staat om haar naam correct uit te spreken, wat schijnbaar heeft geleid tot emotionele trauma's van epische proporties.
Zoals vaak het geval is in dit soort situaties, wordt het verhaal al snel een klaagzang over 'respect' en 'waardering'. Alsof het uitspreken van een naam nu de ultieme maatstaf is voor respect. Misschien is het tijd om een realiteitscheck te doen. Respect en waardering worden niet alleen gemeten aan de hand van het correct uitspreken van namen. Het artikel gaat verder met het verhaal van Ilgın die haar naam voor anderen vereenvoudigde om het leven gemakkelijker te maken. Maar nu wordt ze geprezen als een heldin die strijdt voor de naamrechtvaardigheid.
We duiken ook in de wereld van sociaal psychologen en diversiteitsexperts die ogenschijnlijk het geheim van wereldvrede hebben ontdekt: het juist uitspreken van namen. Dr. Ceren Abacıoğlu suggereert dat een verkeerde uitspraak van een naam kan leiden tot emotionele vermoeidheid. Zijn we echt op het punt beland waarop een verkeerde klankserie ons psychisch schade kan berokkenen? Wat zegt dat over onze veerkracht als individuen?
Dounia Maakor, de 'specialist' op het gebied van diversiteit en inclusiviteit, stelt voor dat we mensen moeten aanspreken op verkeerde uitspraken en hen corrigeren zonder schaamte. Dus in plaats van onze energie te richten op constructieve communicatie en positieve interactie, zouden we ons moeten bezighouden met het roepen van "Je zei het fout!" Alsof het verbeteren van iemands klankreeks nu het summum van menselijke prestatie is.
Deze 'naamcorrectie-beweging' lijkt ook een verborgen agenda te
hebben, namelijk het creëren van meer slachtoffers van biculturele
achtergronden. Het artikel stelt namelijk dat kinderen met verkeerd
uitgesproken namen zich kunnen schamen voor hun achtergrond en zelfs afkeer
kunnen ontwikkelen.
Help DDS deze moeilijke tijden door te komen. Help ons een vuist te maken tegen de mainstream media én tegen het partijkartel. Strijd zij aan zij met ons. Doneer op BackMe en strijd zij-aan-zij met DDS tegen de globalistische elites.