In een explosieve onthulling die de nationale gesprekken in Frankrijk domineert, toont het onderzoek van demograaf Jean-Paul Gourévitch aan dat immigratie de Franse belastingbetaler jaarlijks maar liefst 53,9 miljard euro kost. Terwijl velen links en rechts van het politieke spectrum hebben gedebatteerd over de financiële impact van immigratie, heeft deze studie, gepubliceerd in het gerenommeerde dagblad Le Figaro, definitief het taboe doorbroken. Stel je voor, een duizelingwekkend bedrag van 53,9 miljard euro - dat is meer dan vier keer het totale budget van het Franse ministerie van Justitie! Met zulke cijfers op tafel kan men zich afvragen of het tijd is voor Frankrijk om haar immigratiebeleid grondig te heroverwegen.
Tegenstanders van strengere migratieregels roepen vaak over de zogenaamde 'economische voordelen' van massa-immigratie. Ze beweren dat immigranten essentieel zijn voor de economische groei en voorzieningen van het land. Echter, Gourévitch's rapport snijdt door deze beweringen heen als een mes door boter. Ja, immigranten dragen belastingen en andere bijdragen af, maar wat ze bijdragen wordt volledig overschaduwd door wat ze kosten.
We hebben het hier niet alleen over uitkeringen of gezondheidszorg. Denk aan integratieprogramma's, huisvestingskosten, taalcursussen en andere maatschappelijke diensten die specifiek voor deze groep worden ingezet. De rekening loopt snel op, en de Franse burger voelt het in zijn portemonnee.
Dit baanbrekende rapport heeft het potentieel om het nationale debat over immigratie in Frankrijk te kantelen. In een tijd waarin Europese landen worstelen met hun migratiebeleid, biedt dit onderzoek sterk bewijsmateriaal voor diegenen die pleiten voor een strengere aanpak.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Bij DDS hebben we ons als doel gesteld het mediakartel én het partijkartel te slópen. Maar daar hebben we jouw hulp bij nodig. Want systeemoppositie wordt keihard gesloopt door datzelfde systeem. Steun ons daarom! Doneer via BackMe en help ons het kartel aan te pakken! De Franse leiders moeten nu naar de tekentafel terugkeren en hun beleid heroverwegen. Is dit de prijs die Frankrijk wil blijven betalen? De tijd zal het leren. Eén ding is echter zeker: met deze cijfers in handen is het voor de beleidsmakers onmogelijk geworden om de feiten te negeren. Het is nu aan de Franse bevolking om hen verantwoordelijk te houden. En voor ons, als buren en Europese partners, is het een wake-up call over de ware kosten van een ongecontroleerd migratiebeleid.