In een schokkende wending van de gebeurtenissen heeft Nicol Kremers, de voormalige ster van 'Massa is Kassa', een lachwekkend milde straf gekregen voor haar roekeloze gedrag op de weg - een schamele taakstraf van 80 uur (waarvan de helft voorwaardelijk) en een rijontzegging van 179 dagen. Dit, na een nacht van chaos, waarbij ze onder invloed van drank en drugs achter het stuur kroop en vervolgens weigerde mee te werken aan een bloedproef.
Kremers, die zichzelf
presenteert als een slachtoffer van haar verleden, gebruikte haar turbulente relatie met ex Peter Gillis als excuus voor haar onverantwoordelijke en potentieel dodelijke acties. "Ik wilde alleen geen bloed meer zien, geen naalden, geen pijn," beweerde ze, in een poging om sympathie te wekken bij de rechter en het publiek.
De 33-jarige Brabantse, die met een naveltruitje de rechtbank binnenkwam en geen bezwaar had tegen het filmen door de media, probeerde een beeld te schetsen van een vrouw die op de vlucht was voor haar problemen. Maar de rechter was niet overtuigd en wees erop dat voor psychische overmacht meer nodig is dan een tragisch achtergrondverhaal.
In een jaar dat bol staat van de controverse voor Kremers, met aantijgingen van mishandeling en een lopend onderzoek naar haar ex, lijkt deze recente rechtszaak een nieuwe dieptepunt te zijn in haar neerwaartse spiraal. Ondanks haar beweringen van mishandeling en haar beschuldigingen aan het adres van Gillis, blijft de vraag hangen: hoeveel verantwoordelijkheid neemt Kremers zelf voor haar acties?
De straffen voor het weigeren van een bloedproef zijn doorgaans strenger dan voor rijden onder invloed. En toch lijkt Kremers, ondanks haar roekeloze gedrag en het in gevaar brengen van levens, weg te komen met een relatief milde straf. Is dit een geval van beroemdheidsprivilege in actie? Of is het rechtssysteem te mild voor diegenen die weigeren mee te werken aan een bloedproef?