Het Witte Huis heeft aangekondigd voortaan zelf te bepalen welke nieuwsorganisaties toegang krijgen tot de zogenaamde 'perspools' die de president volgen. Voorheen was dit de verantwoordelijkheid van de onafhankelijke White House Correspondents' Association (WHCA), een journalistieke organisatie die sinds 1914 deze taak op zich nam.
Woordvoerster Karoline Leavitt liet weten dat de WHCA jarenlang bepaalde welke journalisten de president mochten bevragen. "Onder deze regering beslist het pers-team van het Witte Huis wie toegang krijgt tot ruimtes zoals Air Force One en het Oval Office," aldus Leavitt. Dankzij deze nieuwe regels heeft het Witte Huis nu de volledige controle over wie de president mag interviewen, zonder inmenging van de WHCA.
Zoals verwacht is dit besluit niet onopgemerkt gebleven en komt het WHCA zelf met stevige kritiek. Ze beschouwen dit als een bedreiging voor de persvrijheid. "In een democratie mogen leiders niet hun eigen perskorps samenstellen," aldus de vereniging. De New York Times deed hier nog een schepje bovenop en noemde het "een poging om de toegang tot onafhankelijke, betrouwbare informatie over de president te ondermijnen."
De wijziging komt op een moment van spanningen tussen het Witte Huis en persbureau Associated Press (AP). Eerder deze maand werd AP de toegang tot zowel het Oval Office als Air Force One geweigerd nadat zij weigerden akkoord te gaan met een naamsverandering van de Golf van Mexico naar de 'Golf van Amerika,' een voorstel van president Trump.
Een anonieme regeringsbron meldt dat AP voorlopig geen vaste plek meer krijgt in de perspool, terwijl nieuwsorganisaties zoals Bloomberg en Reuters hun toegang moeten delen. Dit biedt echter kansen voor minder bekende media om zich te laten horen, en het Witte Huis is hier niet vies van.
Critici vrezen dat deze stap onafhankelijke journalistiek in gevaar brengt, maar er is meer aan de hand. Volgens het Witte Huis is het doel juist om een breder spectrum aan media te laten deelnemen. Voor Trump is het daarnaast verfrissend dat hij niet voortdurend te maken krijgt met vijandige pers die hem graag op de korrel neemt. Deze verandering geeft ruimte aan media die minder bekend zijn en een ander geluid kunnen laten horen. Dat zorgt tenminste voor een kleurrijker medialandschap in plaats van het steeds weer horen van dezelfde linkse-kliek.