Voor De Dagelijkse Standaard (DDS) schrijft academicus Armand Sag om de dag een rapportage over wat er in Turkije gebeurt. Dat is van groot belang voor ons in Nederland, aangezien Turkije een sleutelpositie vervult in de immigratiestromen van het Midden-Oosten naar Europa, vanwege het simpele feit dat Turkije het tweede leger van de NAVO is, en natuurlijk omdat er veel Nederturken zijn die een band hebben met Turkije. Daarnaast is Turkije een regionale supermacht in het Midden-Oosten.
Het hoofd van de Turkse nationale inlichtingen- en veiligheidsdienst MİT, İbrahim Kalın, is gesignaleerd in Syrië terwijl hij daar aan het bidden is. De oppositie valt de Turkse regering hierop aan omdat ze vermoeden dat Turkije zich wil inmengen in de Syrische opbouw van het land.
De Turkse Minister van Buitenlandse Zaken, Hakan Fidan, heeft nu ook toegegeven dat president Erdoğan tot aan het eind de Syrische oud-president Assad een handreiking heeft gedaan om tot een gezamenlijke oplossing te komen maar dat Assad dit altijd geweigerd heeft. Hiermee lijkt Erdoğan van twee walletjes te willen eten omdat Turkije tegelijk ook de opstandelingen van HTŞ steunde.
De oppositie viel ook over de toespraak van Erdoğan dat hij stelde dat hij elke Syrische vluchteling die besluit om in Turkije te blijven, als een koning zal behandelen. De centrumlinkse CHP (sociaaldemocraten) wil pertinent dat alle Syrische vluchtelingen Turkije verlaten omdat de Turks economie het niet aankan. Ursula von der Leyen heeft gesteld dat zij namens de Europese Unie zeker 160 miljoen euro aan hulp wil sturen naar Syrië maar dit in samenwerking met Erdoğan wil doen.
Turkije wil zo snel mogelijk dat er weer diplomatieke betrekkingen zijn met Syrië en heeft daartoe aangekondigd morgen weer de Syrische ambassade in Turkije te zullen openen. Erdoğan ging in een toespraak fel tekeer tegen oppositiepartij CHP die stelde dat Turkije niks te zoeken had in Syrië. Erdoğan stelt dat Syrië nog steeds in een burgeroorlog zou zijn zonder Turkije. Syriërs in Syrië lijken Turkije hiervoor dankbaar te zijn, getuige beelden waarbij Syriërs Turkse vlaggen kussen en feestvieren. Volgens Erdoğan moet CHP meer sympathie hebben met Syrië.
De opmars van het Nationale Syrische Leger, een door Turkije gesteund leger van Syrische Turkmenen en aanverwante minderheden, gaat inmiddels gestaag door. Turkije wil dat het gebied in Noord-Syrië dat onder controle van de Koerdische terreurgroep PKK en zijn Syrische tak YPG staat, bevrijd wordt. Mensenrechtenorganisaties berichten al sinds 2019 over massale schending van mensenrechten door PKK/YPG. De Turkse Minister van Buitenlandse Zaken, Hakan Fidan, stelt dat er maar twee opties zijn: YPG wordt militair verslagen, of YPG doekt zichzelf op.
In het Turkse parlement is er een kritische blik op de eigen politici geweest waarbij is gesproken over het feit dat slechts drie van de achttien ministers in een auto van het nationale Turkse automerk TOGG rijden. De TOGG staat bekend als de ‘Turkse Tesla’ en richt zich op elektrische auto’s. Alleen de Turkse Minister van Industie en Technologie, Mehmet Fatih Kacır, postte daarna op social media beelden van zijn TOGG.
Daarnaast bleken zeker 400 van de 600 Turkse parlementariërs obesitas te hebben. Het weerhield de ronde buikjes niet, want er is een fysieke ruzie geweest in het parlement tussen AKP-leden en CHP-leden, het incident gebeurde nadat CHP-parlementariërs vonden dat een AKP-staatssecretaris zijn stem had verheven.
Het was sowieso een ruzievolle dag nadat passagiers de Turkse miljardair Abdulkadir Özcan in een vliegtuig filmden terwijl hij een scene schopte dat hij alles mocht doen wat hij wilde omdat hij miljarden heeft. De kers op de taart van deze gewelddadige dag was een schietpartij in de rechtbank van de Turkse stad Bursa waar de vader van een slachtoffer twee mensen doodschoot als wraak voor zijn (vorig jaar invalide geraakte) zoon. Twee militaire beveiligers raakten gewond.
Armand Sağ (Utrecht, 1984) studeerde geschiedenis aan de Universiteit Utrecht. Daarnaast studeerde hij Turkologie (minor) en Internationale Betrekkingen (master) aan de Universiteit Utrecht. Hij is momenteel bezig met zijn proefschrift “Historiography and nation-building in modern Turkey” ter verkrijging van de graad van doctor (Ph.D.) terwijl hij werkt als senior onderzoeker bij het Instituut voor Turkse Studies in Utrecht. In dat kader zijn al verscheidene publicaties van zijn hand verschenen: Historie en Meer: Overpeinzingen van een historicus (2011), Omwentelingen in het Midden-Oosten: Perceptie en Gevolgen (2012; als co-auteur), Leergrammatica van het Turkije-Turks: Antwoorden (2013), Nation-building and historiography in modern Turkey: Anatolia, the Balkan and geographical emphasis (2015), Erdoğan: Perceptie, Reflectie, Analyse (2017, als co-auteur) en nog vele andere publicaties.