Wappies zijn terug in het vizier: Deurwaarders belaagd door soevereinen

Maar laten we nu niet net doen alsof deurwaarders zulke empathische lieverds zijn. Iedereen weet dat deze mensen de vuile klusjes opknappen voor de overheid en banken. Daar komt echt geen suikerlaagje aan te pas. Deurwaarders die op het randje van intimidatie en bedreiging balanceren, zijn zeker geen uitzondering. Ze vinden zonder problemen uit wie je familie is, en maken daar soms gretig gebruik van in hun onderlinge strijd om betalingen af te dwingen. Dat blijkt wel uit de verhalen die opduiken in het recente onderzoek van de Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders (KBvG). "Ze vonden uit dat ik dochters had, die werden onderdeel van de bedreiging", meldt een deurwaarder. Alsof het allemaal niet al akelig genoeg was.

Het lijkt erop dat de maatschappij steeds verder verhardt. Geweld en dreiging hangen als een schaduw over het toch al ondankbare werk van de deurwaarders. De cijfers liegen er niet om: vier op de vijf deurwaarders had afgelopen jaar te maken met agressie. En dat gaat verder dan alleen scheldpartijen. Bij een kwart van de deurwaarders liep het zelfs uit op fysiek geweld. Nog erger is dat bijna de helft van de deurwaarders minder plezier in het werk heeft, en een op de vijf er serieus over nadenkt om te stoppen. Tja, wie wil er nou werken met een constant risico op geweld?

Intimidatie tegen deurwaarders is een groeiend probleem, dat inmiddels de proporties aanneemt van een ware plaag. Volgens het onderzoek gaat het in een derde van de gevallen om 'soevereine Nederlanders'. Je weet wel, die mensen die denken dat ze boven de wet staan, geen boetes hoeven te betalen, en lak hebben aan elke vorm van autoriteit. Natuurlijk zijn ze niet representatief voor iedereen die financiële problemen heeft, maar je kunt niet ontkennen dat hun gedrag de situatie flink escaleert.

De beroepsvereniging van gerechtsdeurwaarders, de KBvG, luidt de noodklok: de intimidatie en het geweld tegen deurwaarders moeten stoppen. Voorzitter Chris Bakhuis-Van Kesteren zegt in De Telegraaf: "We begrijpen dat er in dit vak emoties aan te pas komen, maar de toename van agressie baart ons zorgen." Nou, Chris, welkom in de echte wereld. Deurwaarders hebben altijd al te maken gehad met boze mensen aan de deur. Het verschil is alleen dat het tegenwoordig steeds vaker escaleert. En wie geeft ze ongelijk? Armoede neemt toe, schulden stapelen zich op, en de kloof tussen burger en overheid lijkt dieper dan ooit.

Het is een treurige situatie, voor alle betrokkenen. Deurwaarders worden in hun werk belemmerd, burgers voelen zich steeds verder in het nauw gedreven, en de overheid kijkt machteloos toe. Is er een oplossing voor dit probleem? Misschien moeten we eerst maar eens erkennen dat de maatschappij simpelweg niet werkt voor iedereen. Want zolang dat niet gebeurt, zullen de Wappies, soevereinen, en andere wanbetalers blijven opstaan. En zolang ze blijven opstaan, zullen deurwaarders ermee moeten dealen. Zo simpel is het.