Walgelijk! Falafelzaak in Groningen beklad met kansloze pro-Palestina leuzen: "laf om dit ’s nachts te doen"

Bij FLFL, een zaak die al jaren geliefd is onder Groningers van allerlei achtergronden, werden de ruiten beklad. „We serveren slechts gerechten,” zegt een zichtbaar geëmotioneerde Jesse Huisman, mede-eigenaar van de keten tegenover de Telegraaf. Hij benadrukt dat hun falafel niets te maken heeft met de politieke spanningen in het Midden-Oosten. „Het is triest. We staan hier ver buiten. Dit is de eerste keer dat zoiets bij ons gebeurt, en het is heel jammer,” voegt hij eraan toe.

En daar ligt precies het probleem. Wat proberen deze anonieme vandalen te bereiken met hun smerige leuzen? Denken ze werkelijk dat het bekladden van een falafelzaak enig verschil zal maken in het complexe conflict waar zij zo duidelijk een mening over hebben? Het enige wat ze hiermee bereiken, is dat ze de stad verzieken en hardwerkende ondernemers opzadelen met de rotzooi die zij hebben achtergelaten.

FLFL is een bedrijf dat zijn nek heeft uitgestoken, dat werk biedt aan tachtig mensen van verschillende nationaliteiten en dat een plek is waar iedereen welkom is. Maar nee, dat schijnt voor sommige figuren niet genoeg te zijn. Ze kiezen ervoor om hun boodschap in de nacht op de ramen te kalken, in plaats van de dialoog aan te gaan. Hoe kansloos is dat? Als je een standpunt hebt, wees dan volwassen genoeg om dat te bespreken in plaats van als een laffe dief in de nacht te opereren.

Daan Jochemsen, de andere mede-eigenaar van FLFL, verwoordt het treffend: "Het is laf om dit ’s nachts te doen. Ga dan in gesprek, dan kunnen we vertellen wat we doen." Maar nee, deze vandalen kiezen voor de makkelijke weg, de destructieve weg, zonder enig oog voor de gevolgen van hun daden.

Het is ook niet de eerste keer dat Groningen wordt geconfronteerd met dergelijke walgelijke acties. Recentelijk werd de universiteitsbibliotheek ook al beklad met leuzen die verwezen naar het conflict in Gaza. Het lijkt erop dat sommige individuen hebben besloten dat de stad hun persoonlijke kladblok is, waarop zij hun wereldvisie kunnen uitdragen, zonder enige consequentie. De daders mogen dan denken dat ze iets hebben bereikt, maar ze hebben slechts laten zien hoe kleinzielig en destructief ze werkelijk zijn.